Secundus Liber planat ꝑ iotha vbi legit̉ Mem. Nun Samech. qd̓ eſt ex ipſis ſempiternuꝫ adiutoriū. Et puto ꝙ tria hec nulla explanatione indigeant. Nimiruꝫ qꝛ tam ex duabꝰ medijs ſupplent̉ ſuꝑio. ra: qͣꝫ etiā ⁊ inferiora tria ex ipſis remunerant̉. ¶ Unde ſexta ꝯnexio hoc habet Ain. Phe. Sade. fons ſcꝫ ſiue oculꝰ ⁊ oris iuſticie. qm̄ ex cordis gemitu fons manat pietatis: ⁊ oculꝰ in tus a deo inſuminat̉: quo deū innouiſſimis videre valeamꝰ. Siquidem ⁊ ex manuoris que loquit̉ celo recūdunt̉. Uti bene qͥda in de aliquo epitafiū condens. Hic vir inquit deſpiciens mundū ⁊ terrena triumphans diuitias condidit celo ore et manu. Quas recte diuitias ꝑfecte vite iuſti cias congruit intelligere ſpūſancto at teſtāte qͥ ait. Diſꝑſit dedit pauꝑibꝰ iu ſticia eiꝰ manet in ſcl̓m ſcl̓i. ¶ Sequi tur aūt extrema connexio q̄ eſt ſeptima: in qͣ ſunt Coph. Res: Syn. Tau Et in terpretant̉: vocatio: capitꝭ: den tium: ſigna. vt ꝑdētes articulata vointelligat̉. eo ꝙ hec elementoꝝ vocabula que p̄miſſa ſunt ⁊ lamenta tanti oꝑis ſigna ſunt oīm vocū ſctāꝝ ſcripturaꝝ ⁊ vocatio ſummi capitis nr̄i hieſu xp̄i ꝑ quē venit̉ ad patrem ⁊ ad regnū ſempiternū. Nec dubiū qͥn ſctī patres immo ſpūſſanctꝰ ī ſeptenario numero iſto miſticos indidere intel lectꝰ. Unde ⁊ medios eoꝝ ad vtroſqꝫ ternarios litterarū ordines reſpon dit. Et ſi voluerꝭ animaduere elemētoꝝ iuncture ſenſibꝰ ſuaꝝ econtra cōnexionū ꝯſonant. iam quid ipſe textꝰ lamentationis auferat videamus. ALEPH Uomō obtexit caligine ī furore ſuo do minus filiaꝫ ſyon. Proiecit de celo in terraꝫ in clitam iſrahel. In his tribꝰ ſaphici metri alphabet vnū principiū eſt dilectiōis. vnaqꝫ ex clamatio. plena doloribꝰ plena omni admiratiōe ⁊ ſtupore. Idcirco velim nō tranſitoria lector talia ꝑpendas. ſed affectū tanti luctus diligentōrpit tuitu cōſideres ⁊ intelligas: qͣnta cha ritate: quanto amore ſctī afficiebant̉ quantaqꝫ dilectionis flamma: intus mouebant̉ ad omnia ita ad omnium cauſas ſuas eſſe facerent: ⁊ cū ingenti ſollicitudine ſingula ꝓcurarēt. Qua propter Ieremias qꝛ hierl̓m q̄ accide rint: cōſiderare non ſufficit nō ſolū ſe mel ⁊ ſcd̓o verū ⁊ tercio idipſuꝫ exclamationis v̓bū ꝑ pͥncipia repetit lanētationē. Quomō ſedet vel quō obtexit dn̄s aut quō obſcuratū eſt aurū optimū: tam improuiſe atꝫ inſeparate quā ex om̄ibꝰ gentibꝰ ſibi elegerat. vt eſſet ei in deū ⁊ ipſa illi in populuꝫ. Quō inquit obtexit dn̄s caligine in furore ſuo filiaꝫ ſyon. De qͣ ꝓfecto caligine queſtio eſſet niſi accidiſſet ī furore ſuo: qꝛ omnino alia eſt caligo ad quā acceſſit moyſes in monte in qua erat deus ⁊ alia que ſub pedibꝰ inibi viſa eſt ⁊ in pſalmo ſub pedibꝰ predicatur. alia ꝟo qua in furore dei ierl̓m obtexit̉: qꝛ nimiruꝫ hanc tenebroſus turbo poſſidet: qͥ ⁊ qͣꝫ ſepe furor dei re cte interpretat̉. In illa ꝟo eſſe deꝰ d̓r. ſicuti ⁊ ei q̄ ſub pedibꝰ eſt p̄eē p̄dicat̉ Un̄ ꝯſiderās oīa q̄ deꝰ huic ppl̓o fecerat qͣꝫ magna: qͣꝫ innumera: qͣꝫ horribi lia vl̓ inſcrutabilia ⁊ cernens q̄ acciderant. cū ingenti gemitu exclamare
