Quartus Liber entiam anima theſauro deſiderabili ⁊ fulget exterius hō amictus auro in telligētie qd̓ aliud fit qͣꝫ vas honoris Un̄ ⁊ oꝑa manuū figuli dicunt̉. quia ſicut figulus poteſtatē habet de eadē maſſa aliud vas formare in cōtumeliā. aliud ꝟo in honorē. ita ⁊ xp̄s verfactor nr̄. potens ē nos erigere de luto ad ſpeciē decoris. ⁊ quos decreuerit. in cōfuſionē deſerere damnatiōis Et nequaqͣꝫ niſi recto ac vero ſuo iudicio. Expoliamꝰ intus theſauro cele ſti. ⁊ exuimꝰ a foris auro primo vt de generes ſimꝰ. Alioqͥn oēs filij ſyon il lius celeſtis inclyti ꝑ adoptione ſancte regenerationis effecti. Nunqͣꝫ ini vaſa deputarent̉ teſtea. niſi pͥus intꝰ foriſue expoliarent̉ rebus diuinis. ſcꝫ culpis exigentibꝰ iā ꝓlapſi ſunt. quia oꝑa manuū figuli ſunt. recolendū eſt illud vbi dn̄s hieremiā ad domū mit tit fictoris. Qui cū veniſſet mox vas luteū de manu eiꝰ cecidiſſe eſſe fractū fuiſſe elegitur. Ex quo nimiꝝ rurſus luto. aliud vas formaſſe ſignāter memoriatur. vnde dn̄s mox ꝓphete inſinuat. qd̓ ⁊ ip̄e potens eſt: ſic ex nobis ſiquidē luteis vaſa reſtituere honoris ⁊ ſuo ſacro miniſterio dignos efficere. ¶ Propterea ⁊ ꝓpheta eos deplo rat qd̓ generes fiunt. expoliant̉ rebus celeſtibꝰ ita vt vaſis cōparent̉ teſteis ac luteis vt ⁊ ipſi cōpuncti redeant̉ ꝑ penitentiā ⁊ lachrymarū effuſionem ad īmortalitatis gratiā. Hinc ⁊ angelo epheſi ſcribit̉. Memēto vn̄ cecideris ⁊ age penitentiā ⁊ pͥma oꝑa fac Qd̓ eſt aꝑte dicere. Scito ⁊ intellige cuiꝰ dignitatis fueris ꝑ grām. ⁊ adop tionē dei. qͣꝫ inclytus ⁊ nobilis veſtitꝰ auro puro ⁊ puriſſimo indutꝰ. ſiqͥdē ſtola īmortalitatis. Ac deinde qͣꝫuilis ⁊ luteus ꝓpter corruptionē et penam peccati vaſis fictilibꝰ cōparat̉. Sic in deſperationē venias ꝓphetā renitare lugentē ꝙ talis effectꝰ ſis. ⁊ pͥma oꝑa tua fac. id eſt opera charitatis ac dilictionis dei. vt ꝑ eandē charitatē deet ꝓximi in adoptionē redeas filiorū vnde cecideras ꝓpter praue perſuaſio nis oblectamenta. Ex quo ſequitur GIMEL Ed ⁊ lamīe nudauerūt māmā. lactauere catulos ſuos. filia populi mei crudelis quaſi ſtri tio in deſerto. Per lamiā nāqꝫ ſcribarū ⁊ phariſeo. rum exprobat duriciaꝫ et doctrine in populo improbitatē. ꝙ nec tā clemen tes fuerint vt p̄berent lac vel māmā doctrinarum filijs ſynagoge vel vt lamia crudeliſſima oīm beſtiarū. Dicit̉ em̄ de ea. qd̓ crudelior fit fetibus ſuis cunctis beſtijs. Un̄ ⁊ nomē accepiſſe ſignant̉ legitur. Siquidē lamīa qua ſi lania ſonare a multis dr̄. Eo ꝙ dilaniet catulos ſuos ac dilaceret. qd̓ ⁊ fe bulis ſatis aꝑte legitur. Sicut phari ſei crudeliores beſtiaꝝ nec nudauere māmā. paruulis ⁊ lactantibꝰ vt ſugge rent cibum vite. īmo crudeles facti vt ſtrutio. qͥ mox vt oua ſua expoſuerit deſerit. nec recolit ea. neqꝫ apponit. cō fouere aut calefacere. quia nihil de ſuis recogitat fetibꝰ Ita ⁊ iudeoꝝ ꝑ uerſitas extitit ī populo. vt nihil alid̓ agerēt. qͣꝫ vt eos dilacerāt. diriperēt ⁊ cōtra diſtraherēt. ita ſicut ſcpͥtura dicit vt ꝓmiſſa vite nec ipſi introirent. nec alios introire ꝑmitterēt. Quos ꝓpheta lugēs ⁊ plangēs dicit ꝙ lamīe
