Seite
Liber Quartus lociores aquilis celi iure plāguntur quia immundi ſpiritus ad delacerā­dum ⁊ deuorandum velociores ſan­ctis predicatoribus fiūt: ſue fraudis nequicia: ⁊ agilitate nature. Habet nāqꝫ eccleſia aquilas ſuas ſibi ad ob­ſequiū electas. De quibus in euange­lio dominus. Ubi fuerit corpus inqͥt ibi congregabunt̉ aquile. Quia vbi paſſio chriſti celebrat̉ ⁊ corpꝰ immo­latur noſtre ſalutis ibi aquile celi ad­gregantur: quaſi ad eſcam ⁊ adueni­unt vt de morte carnis eius vitam ⁊ refectionem perpetue ſatietatis. Ex quo profecto luget ꝓpheta. luget ⁊ ec­cleſia chriſti: qꝛ velociores ſūt hoſtes noſtri ſcilicet eree poteſtates ⁊ immū di ſpiritus: eo ꝙ nulla poteſtas ſuper terrā ſit que valeat eis cōparari. Un­de poteſtas eorum ⁊ violata ſceleri­tas perſequendi deploratur: quando nō dico per ſuos: verū etiam per ſeip­ſos: velocius circūeunt ac deſeuiunt. querentes ab eccleſia: diripere violē­ter quos deuorent. Super montes ꝑ ſecuti ſunt nos quoqꝫ: quia dum ad altiora eccleſiaſtici ordinis culmina extollimꝰ: acrius eos ad ꝑſequendo. nos excitamus: ⁊ licet ſuper ſpecula apoſtolice celſitudīs poſiti: quaſi in monte videantur. Nō ideo ſecuri eſſe debemus quia eos fortius perſequū tur quos ad hoc ſuper montes eleua tos viderunt: vt ceteros diligentiꝰ in­ſpiciant: ⁊ ad culmina virtutū ꝑducāt In deſerto inqͥt inſidiati ſunt nobis Per deſertum nanqꝫ eorum vita deſi gnat̉: qui aūt ſub monaſtica degunt̉ diſciplina: aut anachoreticā lōge diu probati ducunt vitam. Hi duo in ec­cleſia ordines agonizando contra in uiſibiles inſtantius decertāt hoſtes: ⁊ ideo contra eos Otius atqꝫ forti­us bella perſequendo mouent. Illos ſiquidem in manifeſto quaſi ſuꝑ mō tes debellando. iſtos ꝟo remotiore ducentibus vitam inſidiando. Quia profecto vtriqꝫ celi aquile dicunt̉. qͥs celeſtia ſectantur ⁊ ardua. Sꝫ qd̓ gre­uius plangendum velociores qͣꝫ ſepe illis hoſtes inueniunt̉ ad decipiēdū qͣꝫ hi ad predicanduꝫ certe aūt ad re luctandum. Unde ⁊ cum ꝓphetā chri­ſti interdum plorat eccleſia ꝙ velocit res ſint hoſtes eius ⁊ aduerſarij ele ctis ſuis qui iam calcatis omnibꝰ te­renis celeſtia incolunt. ita vt interdū plures decipiāt: nō debet ex plebei or dine verū ⁊ ex ipſis qui aūt paſtores ſunt: aut perfecte quietis elegere vitā Ex quo longe ſupra idem ꝓpheta val de plorat dicens Grex ꝑditus factus eſt populꝰ meus. paſtores eoꝝ ſedu xerunt eos feceruntqꝫ vagari in mo­tibus de monte in colle tranſierūt ob liti ſunt cubilis ſui. Ubi non ſolū he reticorum plangit ſeductionem: veri­⁊ eorum qui in eccleſia malis ſuis ex emplis animas decipiunt ſubditori Quas tranſire faciunt de monte ac collem dum ꝑ faſtū ſuꝑbie obtinere nittunt̉ dignitates rerū ⁊ potentiā ſe cularis glorie. Tranſeunt gͦ ⁊ heretio de monte ad collē: qn̄ de vna aliū in ſiliūt prauitatis ſue doctrinā. Sem per quidē vagi ⁊ nunqͣꝫ ſtabiles. Pro­pterea ⁊ grex domini perditus eſt. qꝛ idem qͣꝫ ſepe in diſputādo velociores ſunt aquilis celi ſcilicet eccleſie docto ribus ⁊ rectoribus plebis quos perſe quunt̉ ſuper montes: ſuper doctrinā ſcilicet apoſtoloꝝ ⁊ ſanctorum omni um electoꝝ. Illis ꝟo qui remotioris vite ſectant̉ ocium: inſidiant̉ fraudi bus ⁊ decipiunt calliditatis ſue elo­quijs. Quos omnes ſub vno lamen­