Fo. LXXVI Capitulo IIII to recte xp̄i deplorat eccleſia: qꝛ in his omnibꝰ infirmant̉: ⁊ ſub huiuſcemodi preſtigijs quaſi alarū auiū prepedit̉ remigijs. Hinc eſt ꝙ tantis vrgemur malis: nō minus in occultoqꝫ ⁊ in aperto. Siquidē in occulto inſidie vigent. in aperto ꝟo contra xp̄i athletas perſecutio ſuper montes ſeuit. vt eos perimat: ⁊ plebeꝫ deinceps illis deiectos crudeliꝰ ſternat. Hinc quoqꝫ dominus ꝑ ꝓphetam. Percutiam paſtorem ⁊ diſpergent̉ oues gregis. Quo percuſſo apl̓i omnes fugore Et inde eſt quod ſequitur. RE Piritus oris no ſtri xp̄us dn̄s captꝰ eſt in peccatis nr̄is cui diximꝰ in gentibus ſub vmbra tua viueniꝰ. Hoc nanqꝫ iudei de ioſia dictum accipiunt: ꝙ iuſtiſſimus rex nō ſuis ſed populi peccatis captꝰ ſit in morteꝫ in quo totam ſpem ſuā poſuerant. etiaꝫ ſi in gentibꝰ deueniſſent. Sed ſuꝑ eū nō ſtare videt̉ hinc ſenſus qm̄ ip̄e nec ſpūs oris eoꝝ fuit. nec in vmbra eius demū in gentibꝰ tranſlati viuere potuiſſent: immo d̓ xp̄o velint nolint ac cipiendum: ꝙ ſpūs oris nr̄i xp̄s dn̄s captꝰ ſit in pctīs nr̄is. Ex quo manifeſte nō minꝰ diuinitas eiꝰ: qͣꝫ ⁊ hūa nitas ſub vna eadēqꝫ ꝑſona capta de ſignat̉. Spūs inqͥt oris nr̄i xp̄s ihūs Nā cū dicit. ſpūs oris nr̄i: eiꝰ diuininitas declarat̉ Cū ꝟo xp̄s dn̄s mani feſte humanitas exprimit̉. Quia recte ſpūs deꝰ tota trinitas intelligit̉: qͣꝫ uis hoc in loco ſolūmō patris verbū accipiat. Un̄ Moyſes in deuteronomio. Prope eſt inqͥt ꝟbum in ore tuo ⁊ in corde tuo. Qd̓ eſt dicere. Prope eſt ſpūs oris nr̄i ⁊ cordis nr̄i deꝰ. qui om̄ia replet ⁊ continet. in quo viuimꝰ iuxta apl̓m mouemur ⁊ ſumꝰ. ⁊ ideo ſctūs dauid ſupplicando cū trinitatē vellet diſtinguere ī ꝑſonis. ſpm̄ rectū inqͥt innoua in viſceribꝰ meis. Ex qͦ fi lius deſignat̉: ⁊ ſpm̄ ſctm̄ tuū ne aufe ras a me. Cum ꝑſona ſctīſpūs aperit̉ Ꝙ aūt ad vltimū. ſpū principali ſe cōfirmari exoptat: patris manifeſtatur ꝓprietas. Tamen tota trinitas deꝰ re cte ſpūs p̄dicat̉. hoc ꝟo in loco: ſpiritus oris noſtri xp̄s dn̄s catholice captus dicit̉: qꝛ in vna eadēqꝫ ꝑſona diuinitas ſimul verbi ⁊ humanitas tenet̉. Unde iure incōprehenſibilis cōprehenſus credit̉: ⁊ incaptabilis capitur. Necnō ⁊ alia qͣꝫplura que ſimul de deo ⁊ homine ſub vna xp̄i ꝑſona p̄ dicant̉. Sꝫ ſpūs oris nr̄i qͣꝫ bene xp̄s dn̄s appellat̉: qꝛ quē corde ꝑ fidē intus guſtamꝰ: ore ꝯfitemur vt ſit illud nob̓ ad iuſticiā: iſtud ꝟo ꝯfeſſiōis ad ſalutē. Oris eſt aūt intꝰ adſpirare: et reſpirare qͣtinꝰ ꝑ infuſionē gr̄e qd̓ int̓ trahit̉ foris reſpiret̉ ꝯfeſſiōis ad ꝓfectū. Uerūtn̄ eoꝝ iſta vox ē qͣ d̓r. ſpūs oris nr̄i xp̄s dn̄s: qͥ nihil aliud in ore habent niſi ꝟbum veritatis qd̓ xp̄us eſt Nihil in corde: qm̄ ex abundantia cordis os loquit̉. Ac ꝑ hͦ ſctōꝝ ē iſto gemitꝰ ⁊ vlulatꝰ. ſpūs oris nr̄i xp̄us dn̄s captꝰ ē in pctīs nr̄is qꝛ idē ꝓ oībꝰ captꝰ ⁊ mortuꝰ ē. vt oīm pctā deleret. Nō em̄ ꝓſuis qꝛ nll̓a habuit veſtigia delictoꝝ ſꝫ ꝓ nr̄is ⁊ in nr̄is tentꝰ ē pec catis qͣtinꝰ ea deleret: ⁊ auferret cirographū qd̓ aduerſū nos erat delictorū. Neqꝫ credēdū ꝙ tal̓ tātuſqꝫ ꝓph̓a de ſpū iſto aereo dicat: aut flatu queꝫ
