Quartus Liber in terra ad te quoqꝫ ꝑue niet calix inebriaberis atqꝫ nudaberis. Inimicos ſemꝑ fuiſſe hieroplymis. nō dico edom verū etiā om̄s gentes ꝑ circuitū. Nemo qͥs lr̄as aūt ꝓphetas legit dubitat. Et ideo quia ꝯtra dn̄m cōtraqꝫ eius auxiliū. hic exultādo de malis q̄ acciderāt letati ſunt. Digne qͣſi de reciprocatōe ꝑcipere vindictaꝫ furoris dn̄i. Inebriat̉ edom de vino ex qͦ omnes gentes ſupra bibere ⁊ ex poculo illo babylonis aureo. ¶ Proptereadr̄ ad te vſqꝫ ꝑueniet calix inebriaberis ⁊ nudaberis. Quia hec dicit dn̄s ecce qͥbꝰ non erat iudiciū vtibi berent calicē. bibentes bibēt. ⁊ ad vltimū ciuitates eiꝰ inqͥt erūt in ſolitudi. nes ſempiternas. ⁊ a voce ruine eius cōmota ē oīs terra. Que oīa licet completa ſint in illa vaſtatione gladij babylonis. ⁊ rurſus babylon ipſa exterminata in ira furoris dei tn̄ meliꝰ de illo vltimi iudicij die cuncta accipiun tur qn̄ poſt vindictaꝫ ſolitudo ſempiterna ſequet̉. Et ideo nō minꝰ plāctꝰ iſte cōtra babylonē vnū eſt qd̓ ſignifi cat̉. Nā ab inicio ſeculi due tantūmodo colligunt̉ ciuitates ⁊ edificantur. Quarū vna hierl̓m. altera ꝟo edom aut babylon. vna earū q̄ plangit cum ꝓpheta ⁊ dolet dū parturit. Altera ꝟo qͥ neſcit in qͥbuſdā ſuoꝝ cur plangant̉ Siqͥdē vna earū xp̄s edificat. altera ꝟo diabolus qͥ ſepe in ꝓphetis nabuchodonoſor vocat̉. ⁊ babylon illa eſt ciuitas ꝑditoꝝ que inebriat oēm t̓rā vino iniqͥtatis ſue. De qͦ idem ꝓpheta calix aureꝰ inqͥt babylon in manū dn̄i inebriās oēm terrā. de vino furoris eꝰ bibere oēs genteſ. De qͦ nimiꝝ calicis vino. etiā edō potata plāgit̉. Et ideo ꝯtra eū nō mētis vox ſed ꝑ hironiā in ſultātis ꝓfert̉. vel ꝯtradicētis. ꝙ nūqͣ gaudere debeat. Neqꝫ letari. ad quā ī fine tantꝰ furor dn̄i ꝑuenerit. Edom nāqꝫ ſanguinolentꝰ vel rufus interp̄ tatur. Ille eſt igit̉ ſanguinolentꝰ atqꝫ hiſpidus ppl̓s qui q̄ carnis ſunt ſecte tur ſe ꝓ pn̄tis vite in lecebris. redēptinis et̓ne ꝑdidit pͥmogenita. Hinc qd̓ dr̄ q̄ habitas in terra. Alioqͥn niſin terrenis actibꝰ mentē poſuiſſet. ne quaqꝫ inebriat̉ aureo illo babylonis poculo. neqꝫ ſuis nudaret̉ v̓tutū indi mētis ¶ At ꝟo ierl̓m q̄ ſurſum ē maelectoꝝ dei. Nō in t̓ra ſed in celis habitat vbi ſe totā trāſpoſuit ſicut paulus aiebat. Nr̄a aūt cōuerſatio in celis et et que ſurſum ſunt ſapite non que ſuterrā. Pertimeſcebat em̄ illud qd̓ io hānes in apocalipſi ait. Ue ve habitā tibus in t̓ra qꝛ deſcēdit diabolus acvos in ira furoris dei. Propterea auditores ſuomonebat q̄ ſurſum ſun ſapite. Sed edom qd̓ elegit habitare in terra. totā ſcꝫ vita ſuā in terrenis ⁊ cruētis pctōꝝ oꝑbꝰ ſordidari. ſꝫ inſentiarū videat̉ gaudere ⁊ letari pꝰ lopoſt aureo iā inebriata babylonis poculo ex ira furoris dei nudabitur Nec īmerito: q̄ magis decreuit(nō di co in terra ſimpl̓r conuerſari) verū v qͥdā codices habent in t̓ra hus. Hui qͦꝫ cōſiliator interptatur. nō ille vtio qui conſilij angelus dicit̉. ſed ille qui verſantibꝰ in terra. ꝑuerſa contra dei cōſecutus eſt dare cōſilia. Nā ⁊ edom etiaꝫ terrenus interp̄tatur. Unde neīmerito per edom illi deſignātur. qui nō celeſtia ſed terrena ſemꝑ ſectantu aſtutia decepti ⁊ conſilio diaboli. quos vſqꝫ calix ille aureus peruenit quo cuncte inebriantur gentes et n̄