Fo.LXXXOr̄o Ieremiegentibus qd̓qd̓ indigniſſimum ⁊ iniquiſſimū eſt peruenit: ad inferioresvidelicet atꝫ ſuꝑbiſſimos. ¶ Intereaaduerſus hereticos hec concluſio currit: qui hereditatē eccīe xp̄i: aut demonibus aut prauis tradidere inſtitutꝭUnde alia interpretatio ſignant̉ ait.Hereditas noſtra cōuerſa eſt alienis⁊ domus noſtre extraneis: qꝛ qͥcquidcōuertit̉: erat qͥdem: ſed poſtea in aliud cōmutatur. Ita ⁊ de ſcripturis ſacris recte intelligi poteſt. q̄ ſit hereditas fideliū. de qua vt dixi hec tranſſatio nō ait cōuerſa eſt ad alienos ſꝫ cōuerſa eſt alienis. Illis videlicet qui adeo facti ſunt alieni. eo ꝙ ſcriptura ſacra alijs eſt odor vite in vitam. Alijsodor mortis in mortem. Idcirco alienis conuertit̉ ad perfidia. cum fidelibus catholice intelligentibꝰ maneatad ſalutē ⁊ domꝰ noſtre extraneis vl̓peregrinis. Exquo patet ſenſus: quicquid exterius interiuſqꝫ idem habuitpopulus ad liquidū qd̓ ab extraneistotum ſit poſſeſſum vl̓ tranſmutatū.Sed ⁊ tropologice domꝰ ſcripturarum: intelligentie cognoſcunt̉ diuinein quibꝰ habitaculū noſtre mentis ſepe firmamꝰ. Aliter enim in eiſdem habitare nō poſſumꝰ: niſi ſenſibus tanquā ianuis patefactis: intelligentiaꝝlatitudinem teneamus. Quas dū heretici male ẜm ſue prauitatis inuentionem conuertunt domus noſtre alienis incolis tranſferunt̉. Sed ⁊ ſpiritales neqͥtie extranei poſſunt cōgruēter intelligi. qui peruerſis cogitationibus: diuinarum ſcripturarū ſermonibus falſas inferūt prauitates. Necnon domus noſtre: mentes videlicethumane conuertunt̉ ad extraneos ⁊immundos ſpiritus: cum preuaricatione peccati ad vicia anīas inclinat.Quarum ſcilicet hereditas ad extraneos conuertitur dum per vicia immundi ſpiritꝰ corda noſtra poſſidentAliter em̄ ad nos ingredi nō poſſentqꝛ non ex natura originem poſſidendi ſed ex culpa ſumunt. Quā ꝓphetareterens coram ſummo iudice miſeriam: nō minꝰ en̄ contra hoſtes qͣꝫ etiānr̄i ad clemētiā inuitat. Un̄ ſequitur.Upilli facti ſumabſqꝫ patre matres quaſi vidueUbi alius interpres. orphani facti ſumus inquit velud nō habentes pr̄emEx quo liquet ꝙ propheta ad deumpatrem oculum intendit qui plebemiudaicam ſibi adoptauerat in filios.exquo ait. Filius meus primogenitꝰiſrael. At vero hi facti ſunt velut nonhabentes patrem: qui ſuis ex culpis:qͣꝫuis eum haberent per inuocatōnēadoptionis: tamen qua irritaueranteum malis ſuis iam non habebantpropicium per affectum pietatis. Etideo ſignanter ait. Sicut non habemus patrem vt flectat per lamēta obſecrationis paterna viſcera ad miſericordiam pie recordationis.Et matres noſtre inquit ſicut vidueMatres vero ſynagoge intelliguntur ſeptem que principaliter in montem oliueti conſtituti fuiſſe noſcunt̉.de quibus lac doctrinarū flueret vela quibus lex nunciaretur: ſed obſidionis tempore vel caldaice vaſtitatisſublatis filijs deſtitute ſunt: et ignibus concremate: qua bene quaſi matres deflet viduas et deploret. quevidelꝫ ſolebant in lege filios educare