Liber Quintus ⁊ nutrire populos. ¶ Porro ẜm ana gogen qͣꝫ ſepe vox iſta xp̄i eccīe ꝯgruit qͣ dicit̉. facti ſumꝰ ſicut non habentes patrē quotiens in anguſtijs ⁊ tribula tionibus minꝰ eiꝰ paterna pietatꝭ vi ſcera ꝑ affectū ſentimur digne cōſolationis. Qd̓ illi patenter dice̓re queūt qui ſui cauſa peccati patrē amiſere de um. Unde orphani ꝓculdubio facti debite plangunt ꝙ propriū ꝑdidere genitorē. Ex quo vnus in terpretū. nō habentes patrem dixit. Alter ꝟo veſūt nō habentes qꝛ interdū ſepe ꝓ cul pis totus amittit̉: ſepe ꝟo ⁊ ſi nos ad modicū deſerit: in terris vd patrē nō habere videamꝰ inter p̄ſſuras ꝑſeq̄ntiū. tn̄ eā habere in celo minime dubi tamꝰ. Propterea velut nō habentes interdū ſumꝰ. Un̄ nō abſolute dixit. nō habentes patrē: ſed velut nō habetes. Quotiens varijs vexamꝰ tribula tionibꝰ vt ⁊ habeamꝰ ꝑ affectū pie recordatiōis. qͣꝫuis ⁊ habere nō videa mus ꝑ auxiliū ſue defenſionis. Sꝫ ⁊ eccl̓ie xp̄i q̄ iure matres nominant̉ ſepe ꝑſecutiōis tꝑe ſicut vidue fiūt: qn̄ a ſuis viris ſacerdo tibꝰ fugientibꝰ relinquunt̉. velud etiā qn̄ in tꝑe pacꝭ obeccleſiā ⁊ vecordiā nullā deo ꝓleꝫ per officiū ſue p̄dicatiōis gignunt. Dum em̄ aut lucra ſectātur ſeculi: aut ſuis implicant̉ flagitijs vl̓ ignauia ſue pa ſcunt̉ impericie xp̄i eccīe que vere ma tres ſunt xp̄ianorū ſicut vidue fiunt. Propterea qͥdē nō vidue qꝛ viri earū viuere vident̉: ſed qͣſi vidue qꝛ ex ip̄is nullū fructū prolis deo ferunt Quas bn̄ eoꝝ vox in eccl̓ia deplorat: qui ad huc per intentionem cordis ⁊ dilecti onis amorē ad deum ſuſpirant. Sed hereticorū plangit ſterilitatē qͦꝝ iure eccl̓ie qͣſi vidue dicunt̉: qꝛ ⁊ ſi dn̄o ieſu xp̄o viro fortiſſimo ex parte iungū tur in eo quodāmō ꝯfitent̉ baptiſmū ſequunt̉ ſacras litteras legunt eccleſiaſtica ſectant̉ officia. tamen digne qͣ ſi vidue deplorant̉. qꝛ nullū ex ſuis do ctoribꝰ deo fructum pariūt. Qd̓ bencōcubine ille dauid deſignant adverus dauid nr̄ in mitio ingreſſus: nō eas ſibi pleno ⁊ maritali copula uit cōiugio ad qͣs abſalon: crudelio. natus: ſub ſpecie ſathane ingreſſum adulterio eas fedauit ſue prauitaUnde dauid eterna damnatiōe illas infra ſuas tenebras recluſit. Qua bn̄ qͣſi vidue planguūt̉ quē matres eēdi buerant electoꝝ dei: ſi rectaꝝ xp̄o fidei cōſeruaſſent federa ⁊ caſta cōiugiſacramenta. ¶ Ceterū moraliter ma tres noſtras. id ē matres oīm v̓tuti recte fidem ⁊ ſpem ⁊ charitatē accipi mus ex qͥbꝰ nō ſolū nos renaſcimur deo verū etiā om̄s relique v̓tutes anmi generant̉. Sed cuꝫ ceperint in no bis vanitatibꝰ ſeculi viciari xp̄iqꝫ che ritas per quā verū ſeruat̉ connubiū ⁊ ſubſtantia(que deus eſt) in nobis demutari: tres iſte virtutes ſicut vi due potius qͣꝫ vere vidue plorantur. quia ⁊ ſi videntur forinſecus verbota nus virum completi chriſtum. ꝑ con ſuetudinem chriſtiane religionis. ia intrinſecus amiſere virtute boni opris generandi: ⁊ fecunditatem caſti pro creationis in Chriſto: quia quic quid non eſt in fide peccatū eſt ⁊ qui ſine charitate aguntur prodeſſe poſſunt. Sequitur. Quam noſtrā pecunia bibimus: ligna noſtra precio comparauimus. Immanitatē ꝓpheta deſcribit crudeli
