Liber Quintus perbiā tanqͣꝫ in ceruicibꝰ nr̄is ferimꝰ ad laborē. vt fugamus a requie qn̄ ex cōſcientia reatꝰ nr̄i intꝰ ꝑcutimur. qd̓ deus excelſus humilia reſpicit ⁊ alta alonge cognoſcit. Cognoſcit quidem nō vt adprobet ſed vt feriat ⁊ eodēnet Et hoc ē dicere ceruicibꝰ minabamur ⁊ laſſis nō dabat̉ reqͥes quia pctīs ⁊ vicijs poſt fineꝫ laboris nulla manet requies. Oīs em̄ ſicut quieta ſpiritalis eſt vita. ita inquieta carnalis ⁊ la borioſa. ⁊ hinc eſt qd̓ dicit̉ quia laſſis non dabatur requies. Gypto inquit de dimꝰ manū ⁊ aſſyrijs vt ſaturaremur pane Ubi alia interp̄tatio longe aliter ait. Egyptus inqͥt dedit manꝰ aſſyrijs in ſacietate ipſis. ¶ Hiſtorice aūt plangit ꝙ tanta nobilitas generis p̄rogatiuā patrū habēs ex genere ꝓphetarū ac patriarcharum ꝙ egypto cui ante ſeruierāt manus dederint in ſeruitutem. vt ſaturarent̉ panibus ſicut alibi ſcriptū eſt. Repleti pͥus pro panibꝰ ſe locauerūt. Et nō ſolū egypto ſe tradi dere verū etiā ⁊ aſſyrijs obiri ediam panis. qͥbus deus olim manna de ce lo pluerat ⁊ miraculis choruſcantibꝰ in regnū coram cunctis gentibꝰ ſublimarat ¶ Ceteꝝ qd̓ dicit egyptꝰ dedit manus aſſyrijs in ſacietate ipſis. ſignificat egyptios aſſyrioſqꝫ milites vnanimiter ad captiuitatē iſraelitice plebis cōueniſſe. vt ſpolia diſtraherēt eoꝝ ſuaſqꝫ cupiditates diuitijs ſacia rent. ¶ Iuxta allegoriā ꝟo ꝯtra eccleſiam xp̄us egyptus ſimul cū aſſirijs cōſpirat. nō charitatis gr̄a ſed vt eccleſie firmitatē obpugnent de qͥbus vnꝰ ſanctoꝝ nō timebo inqͥt milia populi circūdantis me. Siquidē egyptus te nebre interpretatur. aſſirij dirigētes In qͥbus eree poteſtates intelligunt̉ qui ſe aſſirijs hominibꝰ videlicet. po tentioribꝰ adiungūt. vt ꝑ eos ꝑſecut ones ingerant dei electis. de qͥbꝰ dn̄o in euāgelio. Ueniet hora inqͥt vt oīe qͥ vos occiderit arbitrat̉ ſe obſequit̉ p̄ſtare deo. Et hoc quidē faciūt quāti nus ſue ſeuicie feritatē ſacient impitate penarū. ¶ Ergo tropologice ego ptus dat manus aſſirijs in ſacietateꝫ ipſis. qn̄ heretici iungunt̉ hereticis. Donat iſtis ſcꝫ maximianiſte ⁊ valer tinianis martioniſte vel manichei. in ſatietatē adqͥſitiōis populi iā ſeducti Sed ⁊ iuxta hebraicā veritatē plora eccleſia ſuos. qn̄ membra xp̄i ⁊ miniſtri altaris ꝓ terrenis ⁊ vanis rebus dant manꝰ potentioribꝰ et ſecularibꝰ viris. qui ſuis obfuſcant̉ diuitiarum vel delictoꝝ tenebris. necnō ⁊ aſſirijs qui dirigentes interp̄tant̉ vt ſaturarentur pane. Qui ſe ad oīa que mur di ſunt dirigunt vt diuitijs affluantextollantur honoribꝰ. Quibꝰ cū miniſtri xp̄i manus ꝓ caducis ⁊ vanis rebus dederint vt ſeruiāt eoꝝ imperij. qd̓ aliud qͣꝫ mundi lumina etiā ⁊ ipſi tenebre fiunt. qͥbus ꝓfecto verbis monemur potiꝰ leuare manꝰ ad ſancta ⁊ cū moyſi ad celū eas ſemꝑ extende re ne graues fiant. de qͥbus ꝓpheta de uid. Qui ſtatis inqͥt in domo dn̄i in atrijs domꝰ dei noſtri. In noctibus extollite manꝰ veſtras in ſancta ⁊ benedicite dn̄m. In noctibꝰ inqͥt. niſi re miſſe fuerint in tenebris huiꝰ ſeculi et egypto dedite obligatiores fiant ⁊ ſe uituti obnire. Idcirco ait. In noctibꝰ extollite manus veſtras in ſancta vt ſemꝑ q̄ ſctā ſunt. iuxta apl̓m meditan tes iugit̉ in laude dei viuamꝰ. Seqͥt
