Seite
Liber Quintus dem iraſcitur quando verbis aut cor­reptionibꝰ increpat delinquentē. ⁊ ta men penitentie non ſubtrahit medio nam. vti longe ſupra idē ꝓpheta ſaltē amodo inquit voca me pater meus dux virginitatis mee es tu. Nunquid iraſceris imꝑpetuū ꝑſeuerabis ī finē Ex quo liquet patrē iraſci merito nō in finē ſed vſqꝫ ad tempꝰ cōuerſionis Ergo quando paulo durius percuti. mur vt dn̄s iraſcitur. ⁊ ſtatim de pec cato ſumit vindictam. Qd̓ bene moy ſes cū ſenſiſſet. domine inquit ne ira ſcatur furor tuus contra populū tui Porro vt iudex tunc iratus oſtendi tur. quando dicturus eſt impijs ⁊ pe­catoribus. Ite maledicti in ignē ete num cuius poſt ſententiaꝫ iam venit locus non datur. Sed hic interdum cōtra nos vehemēter iratus eſſe oſten­ditur. quando nec finis malis impo. nitur neqꝫ per penitentiā excreſcenti­bus culpis flagella ceſſant Expliciunt in lamentationibus lamen tationū Ieremie ꝓphete: longe clariſſimi atqꝫ doctiſſimi viri Reue­rendiqꝫ patris domini Paſcaſij Ratberti abbatis Corbiēſis ordī nis ſancti Benedicti libri quinqꝫ. Imp̄ſſi opere ⁊ expenſis ꝓuidi v ri mgr̄i Iacobi ꝑfortzhemij Ciuis Baſilien̄. Anno dn̄i. M.cccccij.