Seite
Sūmariū et Concluſiones ſexti in lata ſignificatione. licꝫ ſumꝰ in ma teria ſtricta ẜꝫ glo. Et de officijs pu blicis exemplificat gl. vt in officio iu dicandi et notariatus. Per que patꝫ ꝙ papa p̄t inhabilitare laicos ad oſ ficia etiam ſecularia. qn̄ ꝯmittunt cri­mina eccaſtica. facit. c. felicis. jͣ. de pen̄ Et habemus hͦ etiā caſuꝫ in qͦ filius ꝓ crimine paterno punit̉. cōtra. c. iu dei.i. q. iiij. vbi dicit̉ ꝙ filius nō por tabit iniquitateꝫ patris. de quo dicē dum vt ibi in gl. ſūmaria. Scciā ꝯ. Obtinentes ad pre ces hereticoꝝ bene ficia eccaſtica illi ſunt priuati. et ſi ſci­enter ea receperūt. in habiles ſunt ad obtinenda Probat̉ h̓ in.§. ad hec. Ex quo patet ꝙ licet regulariter non re­fert ꝑ quem p̄ces offerant̉. vt in gl. tn̄ ſpēale eſt vt res reddat̉ vicioſa ſi ob­tineat̉ ex precibꝰ reprobatoꝝ. Et rō ſpēalitatis eſt immēſitas huiꝰ crimi nis ẜm Io. mo. ita vt etiam ignoran tia hic nō proſit. Simile in. c. ſi alicu ius. de elec. Et quia tex. loquit̉ de be neficijs et dignitatibꝰ eccaſticis non hꝫ locū in ſecularibꝰ. nec extendit̉ ad dignitatē ep̄alem ẜm Io. an. ⁊ Dom̄ per ea que habuimꝰ in. c. ij. ſupͣ eo. li. de preb̓. qꝛ nō eſt ꝓprie dignitas ſꝫ cul men dignitatuꝫ. iō in materia penali appell̓one dignitatis nō includit̉. Ultima ꝯ. Non valet e­mācipatio fi­lioꝝ facta ꝑ hereticū ſi poſtea detega tur viciū. Probat̉ hic ī fi. Ex quo pꝫ ꝙ geſtū ꝑ inhabilem toleratū nō va let qn̄ illd̓ fecit nō ex publico offō. ſꝫ priuato. ſecꝰ ſi ex publico vt ſi forte iudex fuit vt in. c. ad ꝓbandū. sͣ. de re iud̓. et ī. l. barbariꝰ. ff. de off. pretꝭ. Pꝫ igit̉ hic ꝙ ꝓpter crimen hereſis ſoluit̉ patria ptās. de qͣ et eiꝰ effectibꝰ Inſti. de pa. po. ſol.§. fi. et ibi gl. Et qͥd ſit e­mancipatio. vide in.§. p̄terea Inſtꝭ. qͥ. mo. ius patr. pōt. ſol. Et eodē mō nō valeret manumiſſio ſerui facta ꝑ hē­ticū. ſꝫ non ea rōne qꝛ ſeruus ſui iuris ſit effectus. ſꝫ qꝛ dn̄s ptāteꝫ nō habu­it in eum. cū a tꝑe delicti tam ſeruus qͣꝫ reliqua bona intelligant̉ fuiſſe cō fiſcata. c. cū ẜm leges. jͣ. eo. ti. Et iō nō valet manumiſſio. Ilij vel here des petentiū ī infirmitate ſua hereticoꝝ ꝯſolatōes ꝑ manꝰ impōnem ẜm peſſimā hēticoꝝ ꝯſuetudinē nō admittant̉ ad ꝓbādū ꝙ nō ſana mēte id fecerūt. aut ꝑdita loq̄la. ſi in vita ſuſpecti erāt aūt diffa mati de hereſi. aut ꝯſtat ꝙ fuerint ſa ne mētis. al̓s admitterent̉ ad hanc ꝓ bationē dūmō vtant̉ ad hoc teſtibꝰ fidedignis. et nō ſuſpectis Hoc dicit Pri. ꝯ. Recipiēs ꝯſol̓onē al hēticis iudicat̉ hēticꝰ ſi eo tꝑe fuit ſane mētis. Probat̉ hic Tl̓es eī pn̄t dici credētes vt dixi. sͣ. c. ꝓx. Et ponit̉ h̓ ꝯſol̓o ī malā ꝑtē. ſꝫ re­gularit̓ ꝯͣ vt xiij. q. ij. aīe. et. c. cuꝫ tp̄s Scdā ꝯ. Etſi de ſana mente ſuſpitione hēſis aut infamia ꝯſtet. nō admittit̉ ab hēdibꝰ et filijs eoꝝ ꝓbatio ꝯͣria Probat̉ hic Ex qͦ pꝫ pͥmo h̓ ſuſpitionē impedire ꝓbationē ꝯͣriā. qd̓ eſt h̓ ſpēale ī odiū hꝰ crimīs. al̓s nō impedit ſꝫ fortiorē ꝓbationē reqͥrit vt in. c. qꝛ veriſil̓e. sͣ. de p̄ſūp. et. l. ij. C. qͥ acc. n̄ p. et ad hāc ſuſpitōeꝫ ꝓbandā ſuffic̄ leuis ꝓbatio ẜꝫ Arch̓. vt ī. c. lr̄as. de p̄ſūp. ⁊. l. ij. C. d̓ hēt. Itē dic̄ Arch̓. ꝙ ad hoc ꝙ in famia a facultate ꝓbādi repellat. reqͥ rit̉ ꝙ ſit publica. c. inquiſitōis in fi. sͣ eo. de accuſat. Ex quo videtur ꝙ nō