tracta eſt. Cenanti enī apud ſcopā in crannona quod ēin theſſalia opidū nunciatū eſt duos iuuenes ad ianuāveniſſe: magnopere rogantes vt ad eos continuo prodiret. Ad quos egreſſus neminem repperit ibi. Ceterū eomomento temporis triclinium in quo ſcopas epulabat̉.collapſū et ipſū et omnes et conuinas oppreſſit. Quidhac felicitate locupletius. quā nec mare nec terra ſeuiēsextinguere valuit. ¶ Non inuitus huic ſubnecto daphaniten: ne quis ignorat quātū interfuerit ceciniſſe deorū laudes et numen obtractaſſe. Hic cū eius ſtudijeſſet. cuiꝰ profeſſores ſophiſte vocant̉. inepte et mordacis opinacionis apollinem delphis irridendi cauſa cōſuluit. an equū invenire poſſet: cū omnino nullū habuiſſet. Cuius ex oraculo reddita vox eſt inuenturū equū. ſꝫvt eo perturbatus periret. Inde cū iocabundus quaſi deluſa ſacrarū ſorcium fide reuertet̉: incidit in regem attalū. ſepenumero a ſe contumelioſis dictis abſentem laceſſitū. eiuſqꝫ iuſſu ſaxo cui nomen erat equi p̄cipitatusad deos vſqꝫ cauillandos deuentis anime iuſta ſuppliciapependit. ¶ Eodem miraculo macedonum rexphilippus eſt monitus. vt aūt quadrige violencia ſalutem ſuā cuſtodiret. Toto regno diſiungi currus iuſſit.eūqꝫ locū qui in boecia quadriga vocatur ſemper vitauit.Nec tamen denunciatū periculi genus effugit. Nampauſanias in capulo gladij quo eū occidit quadrigā habuit celatam. ¶ Que tā ꝑtinax neceſſitas in patre. filio alexandro conſimilis apparuit. giquidem callanus indus ſua ſponte ſe ardenti rogo ſuꝑiecturus. interpellatus ab eo et quid aut mandaret aūt dicere vellet.breui te inquit videbo. Nec id ſine cauſa. quia volūtarium eius ē vita exceſſū rabida mors alexandri ſubſecuta eſt. ¶ Regios interitus magnitudine miraculi remigis caſus equat. quem in aere īter tirioꝝ ſentināhauriencium cū e naui fluctus abieciſſet et altero latere
