breuiqꝫ ꝓceſſu morarū in lucem virtutū ſuarum verecunda laboris meditacione ipſi doctiores erant. Inuitatiad cenā diligenter querebant qui nam ei conuiuio eſſētinterfuturi. ne ſenioris aduentū diſcubitu precurrerēt.ſublataqꝫ menſa priores conſurgere et abire paciebant̉.Ex quibus apparet cene quoqꝫ tempore quā parco& qͣmodeſto ſermone his p̄ſentibꝰ ſoliti ſint vti. ¶ Maiores natu in conuiuijs ad tibias egregia ſuperorum opera carmīe cōprehenſa pāgebāt. q̄ ad ea imitāda iuuenūvirtutem alacriorem redderent. Quid hoc ſplendiduus.quid eciā vtilius certamine: Dubertas canis ſuū decusreddebat. defuncta viri curſu etas ingredientes actuoſāuitā fauoris nutrimētis proſeq̄bat̉. Quas athenas/ qͣꝫſcolācō alienigena ſtudia. huic domeſtice diſciplīe p̄tulerim: Inde oriebant̉ camilli. ſcipiones. fabricij. marcellij. fabij. Ac ne ſingula noſtri imperij lumina ſimulꝑcurrendo ſim longior: indeunquā celi clariſſima parsdiui fulſerunt ceſares. deo autem magna caritate patrie tenebāt̉. vt archana cōſilia patrū ātiqͥ conſcriptorūmultis ſeculis nemo ſenator enunciauerit. C. fabiusmaximus tātummodo et is ipſe per in prudēciā de terciopunico bello indicendo quod ſecreto in curia erat actump. craſſo rus petens domū reuertenti in itinere enarrauit: memor eū triennio ante queſtorem factū ignaris nōdum a cenſoribus in ordinem ſenatorū allectū. Quovno modo eciam his qui iam honores geſſerant. aditusin curia dabat̉. Sed quāuis honeſtus error fabij eſſet:vehementer tamen a conſulibus obiurgatus eſt. Nunquā enī taciturnitatem optimum ac tutiſſimū ad miniſtrandaꝝ rerum vinculū labefactari volebant. Ergocū aſie rex eumenes amantiſſimus noſtre vrbis bellū a p̄ſe aduerſus populū romanū comparari/ ſenatui nunciaſſet. non ante ſciri potuit. quid aut ille locutus eſſet.aut patres reſpondiſſēt. quam captum perſa cognitum
