qꝫ maritis. et auro habundanti et multa purpura vſe ſunt. quo formā ſuam confiniorem efficerent ſūma diligencia capillos cine̓ rutilarunt. Nulli enī tunc ſub ſeſſoꝝ alienorū matrimorum oculi metuebant̉. ſed pari ter et videre ſancte et aſpici mutuo pudore cuſtodiebat̉. Quociens vero inter virū et vxorem aliquid iurgij īter ceſſerat. in ſacellū dee viriplace quod eſt in palacio veni ebant. et ibi inuicem locuti que voluerant. contencione animorū depoſita concordes reuertebant̉. Dea nomen hoc a placandis viris fert̉ aſſecuta. Veneranda quidem et neſcio an p̄cipuis ſed exquiſitis ſacrificijs colenda: vt pote quotidiane ac domeſtice pacis cuſtos. in quo pari uigo caritatis ipſa ſui appellacione virorū maieſtati de bitū ac feminis reddens honorem. Huiuſmodi inter iuges verecundia. quid inter ceteras neceſſitudines ne apparet conſentanea. vt minimo iudicio maxi­ vim eius ſignificem aliquādiu nec pater filio pu bere: nec ſocer genero lauabatur. Manifeſtū eſt igit̉ tantū religionis ſanguini& affinitati quantū ipſis dijs inmortalibus tributū. quia inter iſta ſancta vi cula non magis quā ī aliquo ſacrato loco nudare ſe ne­fas eſſe credebat̉. Conuiuiū eciā ſollēpne maiores ī ſtituerunt: idqꝫ cariſtia appellauerūt: cui preter cogna­tos et affines nemo interponebat̉. vt ſi qua inter neceſ ſarias perſonas querela eſſet ortat apud ſacra menſe et inter hilaritatem animorū. et fautoribus concordie ad­hibitis tolleret̉. Senectuti iuuentus ita cumulatū et cir cūſpectum honorem reddebat. tāquā maiores natu ado leſcencium cōmunes patres eſſent. Quo circa iuuenes ſenatus die vtiqꝫ aliquem ex patribus conſcriptis aut ꝓ­pinquū aut paternum amicū ad curiam deducebant. af fixiqꝫ valus expectabant. donec reducendi eciā officio gerent̉. Qua quidem voluntaria ſtacione et corpora et animos ad publica officia impigre ſuſtinēda roborabāt: