Seite
et aſiam phrygiāqꝫ et pamphiliā et egiptū et partes libie ſecus cire­nen et aduene romani iudei et proſeliti cretes et arabes. Verūtamē illis hoc deerat ꝙ nō ſicut iſti oēs ex dei miniſtris vndiqꝫ ꝯſiſtebant In pn̄ti ſiquidem choro multitudo erat ep̄oꝝ numerū trecentoꝝ exce­dens: ſequētibꝰ eos preſbiteris ac diaconibꝰ et acolitis qͦrū numerꝰ non pot̓at comp̄hendi. Miniſtroꝝ v̓o dei. alij ſapiētie ſermone ful­gebant. alij ꝯtinentia vite et ſapiētie coruſcabant. alij vero medio modo hoꝝ virtutibꝰ ornabant̉. Erāt igit̉ int̓ eos. alij tꝑis honorati longinquitate. alij iuuētute et animi robore premicātes qui nuper venerant ad huius miniſterij curſum. Quibus videlicet omnibꝰ imperator diebus quotidianis cibaria largiſſime ordinarat expendi Hec itaqꝫ de his qui ibi collecti ſunt: pamphili recitauit euſebius. Cunqꝫ celebraſſet imperator victricem contra liciniū feſtiuitatem& ip̄e currit ad niceam. Clarebāt aūt int̓ ep̄os paucius ex ſuperori thebaida et ſpiridion cyprius. Cuius autem rei cauſa hoꝝ memini poſtea ſum dicturus. Capl̓m Secundum. Sozomenus. Derant itaqꝫ cum ep̄is viri diſputationis experti verbis ſtu­dentes concilio. Vt autē aſſolet fieri plurimi ſacerdotum tāqͣꝫ ꝓ cauſis ꝓprijs decertare collecti. tempus ſe inueniſſe putauerunt. corrigeretur ꝙ triſtabat eos. et de quibꝰ aliū vnuſquiſqꝫ forte culpa bat. libellū offerēs principi que ī eo fuerāt cōmiſſa narrabat. Cūqꝫ hoc quottidie facile proueniret. precepit imperator certo die ſingulos de quibus aliū culparēt facere manifeſtū. Cunqꝫ dies conſtituta ve­niſſet libellos oblatos ſuſcipiēs. Hec quideꝫ accuſatiōes inquit tp̄s habebunt propriū id ē magni iudicij iudicem vero illū qui tūc fu­turus eſt oībꝰ iudicare. Mihi ergo homini ꝯſtituto de huiuſmodi rebus non licet hr̄e auditoriū ſacerdotū ſcꝫ accuſantiū et ſimul accu­ſatorū qͦs mīme ꝯuenit tales debere monſtrari qui iudicent̉ ab alijs Agite nunc imitātes diuinā clementiā. In alterutroꝝ veniā accuſa­tiones aboleamus alterutras et de his que ad fineꝫ pertinēt age̓ ſtu­deamus. cuius hic gratia ꝯuenimꝰ. Hec ſiquideꝫ imperator dicē­vniuſcuiuſqꝫ ſcripturaꝫ vacare et libellos iuſſit ardere. diēqꝫ defini­unt qua ſolui que erāt dubia conueniret. Ante conſtitutū vero ꝯuenientes apud ſemetip̄os epiſcopi euocauerunt arrium et propo­ſitis in cōmune ſuis opinionibus diſputabant. Cunqꝫ ut aſſolet