Econuerſiōe gentis indoꝝ atqꝫ peſarum Ca. Primū Quomodo iudei xp̄ianos accuſauerit apud perſas et qui vel quanti vel quibꝰ modis paſſi ſūt apud perſas. Secundum Epl̓a conſtantini ad perſarū regē pro xp̄ianis. Tercium. De alexādri pōtificis alexādrini fine de īicio p̄ſulis athanaſij. iiij Que contͣ athanaſiū geſta ſūt quō refugit ad principem. v. Quomodo ſit arrius ab exilio reuocatus et qualem libelluꝫ dederit cōſtantino et de fraudibus arrianorum. vj. Epiſtola conſtantini euocantis epiſcopos ut athanaſij cauſas ipſe cognoſceret. vij. Quia venientes epiſcopi arrio fauētes athanaſio detraxerūtita ut de exilio mitteretur. viij. Quomodo marcellꝰ ancranꝰ depoſitꝰ ſit& de aſterio ſophiſta. ix. Quomodo arrius ſtudet ab alexandro conſtantinopoleos ī com munionem ſuſcipi ſit extinctus. x Quia prius arriani orthodoxis cōueniebāt atqꝫ communicabāt et de lege conſtantini qua iuſſit hereticorum oratoria eccleſias appel­lari. Capitulum. Vndecimum. Quomodo et vbi conſtantinus imperatores tres ſuos filios ordina­uit Et percepto baptiſmate ſit defunctus. Duodecimum. Sozomenus NTORIbꝰ. RELIGIOSI. PRINCIPIS. COR. ſtantini et indorum gentes hiberorum xp̄iani dogmatis rudimēta ſuſceperunt. Sed etiam armenios tūc primum audiui xp̄ianos effectos. Ait enī mitridatem regem tunc gentis illius. ex quodam mirabili ſigno dei qd̓ circa eiꝰ domuꝫ euenit xp̄ianum fuiſſe factum Et omnes ſimul eius dicioni ſubiectos vna preceptiōe iuſſiſſe ut ſi militer deo colla ſūmitterent. Vnde et apud ceteros confines chriſti­anum dogma tranſiuit et multitudine dilatatū eſt. Apud perſas autem iniciū xp̄ianitatis eſtimo hoc modo celebratū. Dum quidaꝫ eoꝝ occaſiōe cōmercij ad oſtroinos et ad armenios veniētes ut aſſo­let ſct̄is illic colloquerent̉ viris et eoꝝ virtutes experirent̉ cunqꝫ tꝑe procedēte creſcerēt et ecc̄ias et ſacerdotes pariter ceterosqꝫ mīſtros hr̄e ceperunt. Hoc aūt factū non mediocriter contriſtabat magos. religionem perſarum veluti quedaꝫ ſacerdotalis tribus ſucceſſiōeꝫ