Llo tempore ſacratiſſimus Melectus ciuitatem quandam armenieregens et barbaros edocens: quietem habere videbatur. Quem putantes arriani ſibi conſentire petierūt a conſtancio ut antiochene cōſtitueret̉ preſul ecc̄ie. Cum quibus etiam orthodoxi ꝓpt̓ caritatē eiusvite et ſalubritatem rectorum dogmatum in eiꝰ ſubſcribere decretoipſumqꝫ decretum. vtraqꝫ pars Euſebio ſamoſateno commendauitepiſcopo Veniente ſiquidem magno. Melecio: occurrit ei populusvtriuſqꝫ partis. Cū quibꝰ iudei pariter et pagani deſiderātes famoſiſſimum vide̓ melecium. Tunc imperator et ei et alijs qui expone̓poterant iuſſit ut populis explanarent locū illū. Dn̄s creauit mein inicio viarū ſuarum ī opera ſua: precipiens ut exceptores eorūverba conſcriberent Et quidem primum Georgius laodicie fetoremheretice peſtis euomuit: poſt quem Achacius ceſaree quandā viſumediam proferre doctrinam. multū ab illorum blaſphemia receſſit.non tamen ſūmū apl̓ice integritatis dogma ſeruauit. Tercius aūtmagnus ſurrexit. Melecius: et rectitudinem regule ī ſacra diſputatione monſtrauit. Nam veluti quodam pōdere veritatis vtens.&quod plus et quod minus erat euitauit. Cunqꝫ turba vniuerſa faueret rogans ut breuem eis doctrine daret imaginem. tres oſtēdensdigitos: deinde colligens duos et vnum tendens illam laudabilemprotulit vocem: Tria quidem intelliguntur ſꝫ tanqͣꝫ de vno diſputamus.Sozomenus.O tempore fertur archidiaconus eiꝰ ecc̄ie adhuc eo loquente.extenſa manu eius os obſtruxiſſe. At ille manu clariꝰ ſuamſentenciam quam voce ſignauit. Tribus enim apertis digitis et denuo clauſis. et vno tantum digito rurſus extenſo. popl̓o ſcematediuulgauit: quia tres vnum ſint. Deinde archidiacono eiꝰ manūore dimiſſo tenente libera voce clamabat nicenum ſeruari debere cōciliū.¶ Capl̓.xlviij. Theodoricus.Ontra hanc doctrinam arriani calūnie linguas exacuerunt.Sabellianum aſſerentes ſanctum eē Meleciū. Ob quam remprincipi ſuaſerunt: ut in propͥam prouinciam exilio mitteret̉. Etfactus furoius aperte arrianum dogma laudabat. Hūc enī cū Arrio magnus Alexander diaconatu priuauerat. Hoc itaqꝫ facto ſanꝰppl̓s ab hereticis diuiſus. In apl̓icā ecc̄iam poſitā loco qui dicitur