Qua crudelitate lucius alexandriā fuerit introductꝰ. Ca. vij.Que miracl̓a geſſerit heremite in exiliū a lucio deſtinati. xxxviijLitte̓ petri alexādrini pōtificis in quibꝰ lucij mala referunt̉ xxxixIncipit liber ſeptimus.Socrates.Ilites igitur in maximā eſtuationē venientes omiſſa omni dilatiōe altera die iouiniano inſulas imperatoris imponunt. Erat aūt vir fortis et nobiliet illo tempore millenarius. quo iulianꝰ electionēmilitibꝰ lege ꝓpoſuit ut aut ſacrificarēt. aut miliciacederent. Qui cingulum magis elegit amittere: quā imꝑatoris p̄ceptionibus impijs obedire. Hunc ergo tunc iulianus ꝓpter neceſſitatem inter viros militares habebat. Qui cum violent a militibꝰad imperiū traheretur. clamabat dicens. non ſe velle paganis hominibus imperare cū ip̄e criſtianus exiſteret. Cunqꝫ vox omniumcōmuniter proclamaſſet dicentium ſe quoqꝫ eſſe criſtianos: ſuſcepitimperium.Theodoricus.Ogitabat itaqꝫ iouinianꝰ de cōmuni ſalute. et quō poſſet demedio hoſtium illeſum exercitū liberare Nec indiguit grādeconſilio. ſꝫ ſeminibꝰ pietatis vtiliſſimū vindemiauit fructū. Repētenāqꝫ ſuam ꝓuidentiā deus oſtendit. et fluctuacōeꝫ eius ad portumtranquillitatis adduxit. Dum enim huius anguſtiā perſarum rexagnouiſſet. miſſa legatione petiuit pacem. deinde cibaria militibꝰdeſtinauit et forum. venalium eis p̄parari indeſerto p̄cepit. Celebratiſqꝫ federibus. exercitū reduxit incolorem.Socrates.Ve pacta quantū ad gloriam romanorum turpia: ſꝫ tēporicongruebāt a miſſa nāqꝫ ſiria et tradita perſis meſopotamieciuitate diſceſſit. Hec itaqꝫ nunciata. xp̄ianos confortauerūt. paganis intulerunt luctū Porro milites: incautū iuliani feruorem. valde culpabant. Cauſamqꝫ damni finiū romanoꝝ ei potius inferebātquō a perſarum quaſi ꝓditore ſeductꝰ. naues q̄ perfluuiū frumētadeuenerant incendit: et famem militibꝰ irrogauit. Ca. ij.Vnc itaqꝫ ſophiſta libanius lamentacōis librum in iulianūconſcripſit. quē iulianum denominauit. faſcinatum quippelaudibꝰ illius. in quo etiam meminit libroꝝ: quos contra xp̄ianos
