et decetero fidem conſubſtantialitatis docens. eccleſiam tenuit ſinna denſem. His ita geſtis non poſt multum temporis theodoſius prefectianorum venit auxilio. et nichil ſciens horum fuerant que ge ſta ad eccleſiam properauit. Ex qua ab omnibus expulſus rurſus conſtantinopolim remeauit: et apud epiſcopum atticū que fuerāt geſta contra expoſuit. quēadmodum irrationabiliter epiſcopa­tu fuiſſet expulſus. Atticus autem cognoſcens vtilem cauſam eccle­ſie proueniſſe. theodoſium quidem verbo conſolatus eſt ut patienter ferret. preponens autem cauſis perſonalibus generalem vtilitatem ſcripſit agapito ut teneret epiſcopatū. nichilqꝫ de inimicicijs theodo­ſij cogitaret. Ca. iiij. Oc igitur vnū eſt rerū vtiliū. que attici tēporibus in eccleſia prouenerunt. Sed neqꝫ miraculorum aut ſanitatū his defuit cauſa temporibus. Quidā nanqꝫ iudeus paraliticus eſſet. pluri­mis annis in lecto iacebat Cunqꝫ omnis medicina fuiſſet exhibita et cunctorum iudeorū nichil proficeret oratio. nouiſſime ad baptiſ­matis xp̄iani gratiā confugijt. huic ſoli veritatis medicamini ſe mittens. Hoc velociter epiſcopo attico nunciatur. quē catecuminū factū et ſpem xp̄i ꝓmittens deportare in lecto p̄cepit ad baptiſmū Verū iudeus paraliticus baptiſmū vera fide ſuſcipiens. de fon­te fuiſſet leuatus. egritudine repente priuatus eſt. et de cetero ſanus fuit. Hanc igitur curam virtus xp̄i etiā noſtris temporibus de­monſtrauit. Qua cauſa plurimi paganorū credentes baptizati ſūt Iudeos autem licet ſigna querentes hec tn̄ non prouocauerunt ad fidem. His ita apud xp̄ianos geſtis. plurimi paruipendētes in ſua nequicia permanſerunt. et non ſolum iudei tantis ꝓdigijs inſulta­bant. ſꝫ etiā ſequaces eoꝝ ſimilia ſapuiſſe conuicti ſunt. v. Abbatius itaqꝫ cuius dudum fecimus mentionem. nolens in ſui ordine manere preſbiteratꝰ. deſiderat epiſcopatū. Hil­demqꝫ temporibus receſſit ab eccleſia nouacianorū occaſionem ha­bens quaſi propter obſeruationē paſce iudaice. faciebatqꝫ collectas contra ſi ſiniū ſuū ep̄m in loco ciuitatis qui xeroloſtis appellabat in archadij foro. Illic enim rem cōmiſit valde periculoſam. Die nā­qꝫ feſtiuitatis paſſionis dn̄i euangelica lectione vbi ſcriptū eſt. erat enim paſcha iudeoꝝ. verba nuſqͣꝫ ſcripta neqꝫ audita ſūt preſūpſit