mo nobis cunctando reſtituit rem. Sed an mora an celeritas preferēda philoſophis relinqͦ ſagatioribus diſcūtiendū. Magna nimirū fęcit:& in preſentiaꝝ quotidiefacit noſter ille Auguſtus Imperator. Sed o vtinā in eo& celeritas Alexandri vigeret& obedientia ſuppeditaret̉: ꝓfecto talem inimicis timorē inijceret: vt in mūdoſit nihil quin hoc medio adipiſcaret̉. Nam quidam expoetis ait: Tolle moras: ſemꝑ nocuit differre paratis.Quāta em̄ pericula ex ꝓcraſtinatiōe veniant: indies experimur:& res adeo in cōfeſſo eſt: vt exēplis nō egeat.Sed in hoc principis nr̄i inuictiſſimi relucet clementiaqui nihil feſtināter: nihil temere: nihil inconſulto ageretentat: ſed meditatiōe& ꝓuidentia preuia cūcta ad optatū perducit finē. Quare vos oēs oratos velim: ad qͦsp̄ſentes literulę ꝑueniunt. viriliter fortia aggrediminidū tēpus eſt: dū oportunitas ſe offert: hac em̄ neglectain p̄cipitiū& damnū cadere neceſſe eſt. Cuius rei hocvnū Alexandrinū in promptu om̄ibus aſſit exemplū:qͦ viſo& examuſſim cognito: nihil eſt qd̓ manus eoꝝſubterfugere poſſit. Tibiqꝫ viro humaniſſimo gratiaꝝreferāt actionē: qui huius negocij inſtaurator& cōſeruator iure p̄dicaris& ab om̄ibus paſſim appellaris: Itaqꝫ fœliciter vale ex Argētina: die natali Saluatoris noſtri. Anno virginei partus. M. D. XIII.¶ Incipit Prologus:Oris eſt vſitati: cum in auribus multitudinis aliquid noui recitatur: ſolereturbam in diuerſa ſcīdi ſtudia:& hūcquidē applaudere:& quod audit laude dignum predicare. Illum vero ſeuignorātia ductum: ſeu liuoris aculeovel odij fomite peruerſum. etiam bene dictis detrahere:& verſus bene tornatos incudi reddendos eſſe cenſere. Et mirum eſt humanū genus a prima ſui naturaa ij
