PREFATIO (ſecundum quā cuncta quę fecit deus valde bona cre ata ſunt) ita eſſe deprauatū: vt pronius ſit ad condem­nandum quam ad indulgēdum:& facilius ſit ei ambi gua deprauare: quā in partem interpretari meliorem. Hęc ego reueritus: diu te o mea Alexandreis in mente habui ſupprimere:& opus quinquennio elaboratum aut penitus delere: aut certe quamdiu viuerem: in oc culto ſepelire. Tandem apud me deliberatum eſt: te in lucem eſſe proferendam: vel ſaltem vt demum aude­res in publica venire momēta. Non enim me arbitror Mantuano vate meliorem. cuius opera mortali inge­nio altiora: carpſere male obtrectantium linguę poeta rum:& mortuo derogare preſumpſerunt: quem dum viueret nemo potuit ęquiparare mortaliū. Sed& Hie ronimus noſter vir tam diſertiſſimus quam chriſtianiſ ſimus: qui in ſingulis pręfationibus: ſuis emulis reſpō dere cōſueuit manifeſte dat intelligi nullū apud aucto res ſupereſſe ſecuritatis locum: cum virum tante au­ctoritatis pupugerit ſtimulus ęmulorum. In hoc lecto res huius opuſculi(ſi quis hoc amore captus leget) exoratos eſſe volo: vt ſi ꝗd in hoc volumine reprehen ſibile: ſeu ſatyra dignum inuenerint. conſiderent arcti poris breuitatem qua ſcripſimus:& altitudinem mate rię: quam nullus veterū poetarum(teſte ſeruio) auſus eſt aggredi perſcribendam:& ad hoc habito reſpectu diſcant ſaltem ex diſpenſatione: plęraqꝫ debere tollera ri: quæ ſi quis diſtricto iure ageret: poterat de rigore iuſticię condemnari. Sed hęc hactenus. Nunc autem quod inſtat agamus: vt facilius quod queſierit quis in uenire poſſit: totum opus per capitula diſtinguamus. Sequitur Liber Primus