LIBER PRIMVSNon afferre ſolet. atqꝫ enim inter cetera noctisMonſtriparę: monſtro nihil eſt corruptius iſtoQuem vero morum: non rerum copia ditatQuem virtus extollit: habet quod pręferat auroQuod patrie vicium redimat: quod conferat illiEt genus& formam: virtus non queritur extraNon eget externis qui moribus intus abundatNobilitas ſola eſt animum: que moribus ornatSi lis inciderit te iudice: dirige libramIudicij. nec flectat amor: nec munera palpent:Nec moueat ſtabilem perſonę acceptio mentemMuneris arguitur accepti cenſor iniquusMunus enim a norma recti diſtorquet acumenIudicis.& tetra inuoluit caligine mentemCum ſemel obtinuit: vitiorum mater in aulaPeſtis auaricię: quę ſola incarcerat omnesVirtutum ſpecies: ſpreto moderamine iurisCurritur in facinus. nec leges curia curatParce humili: facilis oranti: frange ſuperbumGrande aliquid: ſi velle tenes:& poſſe tenebis:Caſtra moue: turmas inſtaura: tranſfer in hoſtemSi conferre manum: dum luditur alea martisDebilis:& nondum matura refugerit ętasTe tamen armatum videant: hylaremqꝫ cateruePugnantem precibus: monitiſqꝫ miniſqꝫ tonantemProfuit interdum: dominis pugnare iubendoNam dum caſtra metus calcat: dum languida terror
