LIBER SEXTVSIuſta petat.& fortunę non competit iſtiQua nunc verſor ait tantos amittere faſtusVictorem qua fronte rogem captiua: repulſamEx merito patitur qui poſtulat vlterius: quamPromeruit opes quam meritum non prouenit a ſpeDeuiat.& verum dat ei pręſumptio nomenConuenit vt potius ꝙ ſum captiua penes meContempler: quam ꝙ fuerim regina recorderTot pręcibus latis vereor ne feſſa reſidatNeue fatigari queat indulgentia regisIſta Syſicambis ſupplici tamen icta doloreScribit Alexandro victis ſi parcere nolitLuce frui Medaten iam victum iamqꝫ fatentemSe peccaſſe ſinat: quę tunc moderatio magniQuę pietas fuerit vel quę conſtantia regisArguit hoc vnum ꝙ non Medati modo verumOmnibus ignouit& libertate prioriConceſſa: captam captiuis reddidit vrbemReſtituens patrios priſcis cultoribus agrosImmuneſqꝫ coli mandauit& abſqꝫ tributoSi vaga victori Dario fortuna dediſſetVrbem prę manibus non impetraſſet ab illoPlura parens qͣꝫ quę victis dedit hoſtibus hoſtisNec mora dimiſſis cum Parmenone cateruisImperat vt Darium caute veſtiget. eumqꝫCampeſtri iubet ire via: tamen ipſe tricentisDelectis equitum iuga tendit in ardua. quorumiij