LIBER SEPTIMVS Non erit extremas inuanum promere voces O quam grata mihi macedum pręſentia regis Eſſet. vt audiret me tam pius hoſtis:& eius Colloquio fruerer: vt mutua verba ferendo Sedaret veteres belli breuis hora querelas Quem quia fata negant: o quiſquis es accipe:& iſta Perfer Alexandro: poſt hoc certamina magni Debitor intereo: multumqꝫ obnoxius illi Quod matrem Darij prolemqꝫ modeſtus& ir­Immemor hoſtilis clementi pectore fouit Quod non hoſtilem qualem decet eſſe tyrannum Sed regalem animum victis vultumqꝫ ſerenum Exhibuit victor: hoſtiqꝫ fidelior hoſtis Quam noti ciueſqꝫ mei: donata per illum Vita meis: vitam mihi ſubripuere propinqui Regna quibus vitamqꝫ dedi: miſerabile dictu Quorum preſidio tutus vel ab hoſtibus eſſe Debuerat Darius ab eis occiſus& inter Hoſtes incolumis ſtans: labitur inter amicos His pręcor a iuſto reddatur principe talis Talio pro meritis: qualem patricida meretur Quamqꝫ repenſurus mihi ſi fortuna triumphum Conceſſiſſet eram: nec enim diſcrimine ſolum Alea verſatur mea: ſed communis eorum Qui pręſunt turbe:& populi moderantur habenas In me cauſa agitur: decernat pondere iuſto Magnus. quę tantum maneat vindicta reatum n iij