Capitulum. I. om̄ibꝰ q̄ ⁊ alijs crudelior fu it. Euſebiꝰ ceſariēſis eccleſi aſtice hyſtorie libro octauo hanc ꝑſecutionē diligenter valde lucideqꝫ d̓ſcribit. Nā ⁊ ſcd̓m oroſium decem annis perſecutio hec durauit. Scd̓m ꝟo euſebiū libro iā dicto. Dyocleciani ⁊ maximiani imperij tꝑe agebatur mēſis martius. ⁊ paſche dies ſolennis inſtabat. cuꝫ eorum edicta iniqua. in terris om̄ibꝰ ſunt ꝓpoſita et diuul gata. vt ſcꝫ eccleſie ſacre ad ſoluꝫ vſqꝫ deſtruerent̉ ſacre ſcripture ignibꝰ vrerentur. om̄iſqꝫ chriſtianus om̄i p̄rogatiua ſublata maneret ī famis. ⁊ ſi ſeruus antea fuiſ ſet libertatem conſequi nūqͣꝫ poſſet. De hinc cū multi tudo ruſticana qͣꝫ plurima in gallia recollecta cōtra rō manos ꝑnicioſum niterent̉ excitare tumultuꝫ. Dyocle cianus maximianū cognomīe herculeū iam ceſarē factū ruſticis obuiare. turbis collectis in galliam miſit. Qui cōcitus illuc vadens manū hominū imperitā facile militari ꝟtute ꝯpeſcuit et vicit. In hoc ſuo itinere fertur occidiſſe thebeoꝝ illā nobiliſſimā legionem cui p̄ erat ſanctus mauritius. eo ꝙ nollēt ydolis ymmolare. Dei igit̉ altiſſimi nutu fide les xp̄iani. peſſimis vrgenti bus ſupradictis principibꝰ ſpectaculū facti ſūt toti mū do. Nam aliqͥ eoruꝫ ſunt fla gris diſcerpti. alij virgulis foſſi. alij feris. ⁊ ignibꝰ tradi ti. Et vt breuiter dicā om̄ia in eis tormētoꝝ genera ſūt ꝓbata. Sed erāt aliqͥ ex paganis qui tantoꝝ maloruꝫ pietate confoſſi. multos ex xp̄ianis ad ydola pertrahen tes. ac eos licet falſe ſacrificaſſe dicebāt. ⁊ ſic libere abire ſinebāt. In hoc tamē ta les xp̄iani culpabiles erāt. eo ꝙ ſibi crimē obiectum ſi lentio p̄teribant. ⁊ quaſi ſic eſſet tacendo cōfirmabant. Aliqui tamē eorū palam ſe non ſacrificaſſe clamabant. Sic ergo ꝑ diuerſas vndiqꝫ ꝓuincias incōprehenſibi lis erat nūerus occiſoꝝ xp̄i anoꝝ. quos vt in omnibꝰ ſe beſtijs ſeuiores oſtendāt ſepeliri ſanctos denegāt. Uerūtamē penas ſanctis inflictas. diuinus non deſpexit
