De Dyocle. et maxi. IIhercule herculeus eſt vocatus. Poſtqͣꝫ aūt dyoclecianus ad imperiū eſt aſſumptus. ⁊ prudēter rempublicam gubernauit. viriliterqꝫ defenſabat. tam ſenatuiqͣꝫ populo nimium gratuserat. Sed quia natiuo acre derelicto ⁊ labore inquietem mutato. necnō ⁊ omiſſo cibo diutius aſſueto. cūdelicatis cibis iam vti incepiſſet. natura mutationeshas non ſuſtinens repentinas. rome eſt adeo grauiterinfirmatus vt nihil illi conferret medicoꝝ conſilium.Tūc maximianus illi quōdam amicus dū ꝑcepit hec.ad eum cōcito gradu romāveniens pallatiū adijt. ſedad eum impedientibꝰ famulis ꝑuenire vix potuit. Itaqꝫ tandem introductus benigne ⁊ letanter ab ipſo ſuſcipit̉. ſicut quondā ſibi ſpecialis amicꝰ. Corā ergo familiaribꝰ ⁊ principibꝰ ſe prudēs ruſticus medicū dixit.necnō ⁊ ab imꝑatore prudēte velut medicꝰ honorabat̉⁊ ſic illi licentia ad eū accedendi ꝯceditur Confert ergo de multis cū imꝑatore q̄expedire videbātur imꝑio.Tandem principē exhortat̉ſi ſanitate potiri vellet priſtina q̄ ſcꝫ inſolitis erat delicijs ꝑturbata. rediret ad ſibi ꝯſueta cibaria. ⁊ interdūnimia quiete depulſa. ſe cōpetentibꝰ laboribus exerceret. Quod dum ille feciſſetpoſt tempus modicuꝫ ꝑ ruſticanū. medicum nimiū delicatus egrotꝰ. eſt ſaluti priſtine reſtitutus. Ex quo facto letatus eſt valde ſenatꝰgaudetqꝫ populus romanꝰ⁊ ſic maximianus om̄ibusfactus fuit amabilis. et famoſus. Itaqꝫ dyoclecianꝰqui hunc homīem noueratfortem. induſtrium ⁊ prudētem. primo ſibi euꝫ fecit cōſiliarium. ⁊ imperij cunctamagna negocia illi cōmittens. cito eum poſtmodumex cōſenſu ſenatus ceſaremeſſe inſtituit. Eo in temꝑeſcꝫ anno decimo imꝑij dyocleciani cū ipſoꝝ amboꝝ aſſenſu. ꝑſecutio decima poſtneronē xp̄ianis infert̉. Abiniquo eniꝫ dyocleciano inorientalibus ꝑtibus ⁊ in occidentalibus a crudeli maximiano ſeuiebat ꝑſecutio