De Dyocle. et maxi. II hercule herculeus eſt voca­tus. Poſtqͣꝫ aūt dyoclecia­nus ad imperiū eſt aſſum­ptus. prudēter rempubli­cam gubernauit. viriliter­qꝫ defenſabat. tam ſenatui qͣꝫ populo nimium gratus erat. Sed quia natiuo ac­re derelicto labore inquie tem mutato. necnō omiſ­ſo cibo diutius aſſueto. delicatis cibis iam vti ince piſſet. natura mutationes has non ſuſtinens repenti­nas. rome eſt adeo grauiter infirmatus vt nihil illi con ferret medicoꝝ conſilium. Tūc maximianus illi quō dam amicus ꝑcepit hec. ad eum cōcito gradu romā veniens pallatiū adijt. ſed ad eum impedientibꝰ famu lis ꝑuenire vix potuit. Ita qꝫ tandem introductus be­nigne letanter ab ipſo ſu­ſcipit̉. ſicut quondā ſibi ſpe cialis amicꝰ. Corā ergo fa­miliaribꝰ principibꝰ ſe pru­dēs ruſticus medicū dixit. necnō ab imꝑatore prudē te velut medicꝰ honorabat̉ ſic illi licentia ad acce­dendi ꝯceditur Confert er­go de multis imꝑatore expedire videbātur imꝑio. Tandem principē exhortat̉ ſi ſanitate potiri vellet pri­ſtina ſcꝫ inſolitis erat de licijs ꝑturbata. rediret ad ſi bi ꝯſueta cibaria. interdū nimia quiete depulſa. ſe cō­petentibꝰ laboribus exerce­ret. Quod dum ille feciſſet poſt tempus modicuꝫ ru­ſticanū. medicum nimiū de licatus egrotꝰ. eſt ſaluti pri ſtine reſtitutus. Ex quo fa­cto letatus eſt valde ſenatꝰ gaudetqꝫ populus romanꝰ ſic maximianus om̄ibus factus fuit amabilis. et fa­moſus. Itaqꝫ dyoclecianꝰ qui hunc homīem nouerat fortem. induſtrium prudē tem. primo ſibi euꝫ fecit ſiliarium. imperij cuncta magna negocia illi cōmit­tens. cito eum poſtmodum ex cōſenſu ſenatus ceſarem eſſe inſtituit. Eo in temꝑe ſcꝫ anno decimo imꝑij dyo­cleciani ipſoꝝ amboꝝ aſ ſenſu. ꝑſecutio decima poſt neronē xp̄ianis infert̉. Ab iniquo eniꝫ dyocleciano in orientalibus ꝑtibus in oc cidentalibus a crudeli ma­ximiano ſeuiebat ꝑſecutio