Seite
Capitulum II Ic con ſtantinus fu­it vir Roma­nus: nobilis quidem gene re. et potens. ſed moribꝰ ⁊ prudentia lon ge nobilior: qui claudij im­peratoris nepos fuit ex filia eius. Mari aūt tranſuecto in greciaꝫ ꝑuenit Conſtan­tinus. ⁊ in paruo tꝑe rebel­lem recuꝑauit ꝓuinciaꝫ. nō minus prudētia et diſcreta benignitate. qͣꝫ armoꝝ dira ferocitate aut minis. Quo audito romani qui eū miſe rūt gaudētes ip̄m in illa ꝓ uincia quouſqꝫ r̄uocaretur dn̄m conſtituūt. In qua ex iſtens vigebat prudētie gra­tia ⁊ fulgebat morū ꝓbitate Unde factum eſt ꝙ rex qui dam ſenex de finibꝰ greco­rū: audiens celebrem famā ipſius. vnicā quaꝫ habebat filiam prefecto conſtantino vxorem tradidit. ⁊ eam re­gni ſui poſt mortem. ꝓpriam heredem inſtituit. Ex qua