Seite
Capitulum Vi rite heremū feſtina pergit. ⁊ anxia. Roganſqꝫ illum qͣte nus dn̄m omnipotentē ob­nixe dep̄cari dignet̉ ꝓ filia vt eam in fide illumīaret ad plenū. ⁊ eius animuꝫ reuo­caret a ꝑtinatia tam nociua Sanctus vero anachorita ꝯfortans illā ꝓmiſit ſe libē ter hoc facturū qd̓ illa roga­uerat. O excellens refugiū ſancte orationis que aures inclinat pietatis diuine. ad noſtre indigētie fragilitatiſ qꝫ votum. Orauit enī mox ſctūs vir vt illi ꝓmiſerat. et ecce poſt aliquos dies: ma­ter cū katherina hanc vide­bant viſionē. Dormiebant ambe mater ⁊ filia in eodeꝫ cubiculo ſimul. ⁊ ecce regi­na celoꝝ glorioſiſſima ꝟgo maria venit cum comitiua magna apoſtoloꝝ. martyrū ꝯfeſſoꝝ. ⁊ alioꝝ ſanctorū. qui erāt mire pulchritudīe decorati. Et ſtans beatiſſi­ma virgo maria iuxta kathe­rinā dixit ad eam. Uide ka­therina filia. omnes iſti re­ges ſunt. te quoqꝫ maiores. ⁊ ſub meo filio imꝑatore re gnantes. teqꝫ īnuptam fore cognoui. ſi ergo cum nobi­lis ſis puella. vis vnum ex eis. elige eum qui tibi plus placet ꝓ tuo ſponſo. ⁊ faciā ꝙ habebis eum ſponſum. Illa vero reſpondit. ꝙ nul­lum ex illis volebat habere Ultimo imperator ipſe rex glorie dn̄s noſter ih̓us xp̄s adhuc dulciſſima ſua mr̄e preſente vt iuuenis pulcer­rimus quaſi viginti quinqꝫ annoꝝ apparuit cum multi tudine angeloꝝ. Tunc bea­ta virgo maria dixit kathe­rine. Uis iſtum habere pro tuo ſpōſo. Illa vero vidēs illum tam decorū tam po­tentem ⁊ tam bene morige­ratum. ⁊ credens eum ſolū hominem eſſe cum nimio feruore reſpondit. ꝙ illum penitus habere vellet ⁊ non alium. Sed mater eius ſa­binella redarguens eam di­xit. Nimis ſuperbe loque­ris filia. quoniam rex ma­gnus eſt. ⁊ vt mihi videtur tunc non eſt aliquis homo in toto mundo qui aſſimile tur huic maximo imperato ri. tam in diuicijs: pulchri­tudine. vel alijs virtutibus hoc ego firmit̉ credo. Suf­ficiebat tibi vnum accipere