De impugnatiōe max. XXtempoꝝ. vel ortum vel occaſum petunt. Sol nempeſuꝑuentu noctis diem perdit. quem tamen non ſemꝑilluminat. dum nubiū obiectu includitur excluditurquoqꝫ. Luna ſui patitur detrimentum ⁊ plenitudineꝫluminis ſub conſtitutionecreatoris. aut perdit aut recipit. Uarios curſus ſideꝝlapſuſqꝫ ibidem cōſiderarelicet. Acceſſum quoqꝫ maris ⁊ receſſum. quod alternantibꝰ motibꝰ aūt ſerenoaere quieſcit. aut tempeſtate turbat̉. Terra infuſa imbribꝰ mollitur. eadem auteꝫaut gelu conſtringitur. autcalore ſiccatur. q̄ ⁊ ad aſpectum dei eam metuentiscōtremiſcit: ac ſi imꝑio deiſubditam ſe motu ip̄o fateretur. Ip̄m quoqꝫ aerem ꝑnicioſior alitus ſemꝑ corrumpit. ⁊ dum ingrauauerit efficit eundem peſtilentem. Uincūtur ad deum fuſis precibꝰ pluuie. et prolixaſurſum ſerenitas ſupplicatiōe mutatur. Aduerte igit̉qualiter cuncta hec elementa aut imperio ſeruiūt rationabili. aut in vſus hoīumneceſſarios ex gratia conditoris vertuntur. Hec ſuntque pro deo venerātes adoratis. nec intelligitis quoniam creatori omnium cōtumeliam facitis. ⁊ ad veſtraꝫ niſi conuerſi fueritiseternam damnationem iniuriaꝫ illi infertis. qui vnꝰ⁊ incōmutabilis deus. ⁊ inſe permanens ſtabilis. nunqͣꝫ deſinit eſſe. qͥ deniqꝫ eternus eſt. cuius ſempiternadinitas potēter oīa mutat.nec mutatur. Quod ſi itaeſt ymmo quia ita eſt. falſoerrore dij dicuntur ſol ⁊ luna. et alia demonia. ⁊ errorhuiuſmodi imprompto eſt.Deſine igitur imperator talia predicare. que nulla valent ratione probari.Capitulū duodecimum De commendatione Reſponſionis virginis katherine a Maxentiofacta. ⁊ quomō clam miſit
