Seite
Capitulum XVI erit illa inſignis materia alens. viuificans. atqꝫ di­ſcernēs. ex qua oculi ad vi­dendum. ⁊ aures ad audiē­dum. os ⁊ lingua ad loquē dum. ⁊ cetera queqꝫ infor­mentur. que ſenſu vigentia ſalutationes hominū audi ant. videant. ⁊ intelligant. Nam ſi hec defuerint. quid refert. mihi vl̓ femīei vultꝰ decorem dari. vel an ſime turpem ymaginem aptareꝰ Sed dicis mihi. non erit ignobilis tua memoria. cū pretereuntes formaꝫ huiuſ cemodi intuebūtur ⁊ dicēt. Hec eſt illa egregia kathe­rina. que deum ſuuꝫ relin­quens. hoc tam felici com­mertio vitam ſuaꝫ memori euo cōſeruauit. O me tūc felicem. cum me inanibꝰ fa bulis vulgi honorabit inſa nia. Uerūtamen ſi ſit hec ī anis interim recordatio qͣꝫ tumlibet in honorem mei. dum regio metu p̄ſſus. vul gus. hanc mihi veneratio­nē exhibeat. aues tamē celi venientes ⁊ vndiqꝫ aduolā tes. ſedem in me ſibi vſur­pabūt. ⁊ immūda digeſti ca­daueris ꝓgluuie. faciē meā maculabūt. Quid interim aūt pueri facturi ſunt. qͥ di­uinū miſterium cauſe. ve­nerari neſcientes huc ſiml̓ egeſturi conuenient. Aut quid canes cōmincturos ī me. ego nūc cōmēorē O de cus. o mihi expetendū apa ſtaſie merito priuilegiuꝫ. ꝓ quo xp̄m relinquere et de­monū cultibꝰ me iubet im­perator inherere. Quid tu reſpondes ad hec impera­tor? An in diebꝰ meis hec ſtatua inſignis eriget̉. Erit ne mihi ex hac ſtatua. vita iocūdior. etas ꝓductior. au ra ſalubrior. cēſus opulen­tior. Si aūt in morte reſo luto corꝑe. hoc decꝰ forme mihi katherine īſtaurabit̉. quero an mihi hoc preſtare valeat. ne caro mea incorru ptionē ſentiat ⁊ libera a ꝟ­mibꝰ ſeruet̉ ad futuram re­ſurrectionē: Que deniqꝫ ī terea. anime mee ꝑ hāc quā ꝓmittis ſtatuaꝫ. p̄ſtabitur btītudinis corona. An ī ſe creta celi quadam regione ſeruabitur. cū ſanctis īcor­ruptibilia p̄mioꝝ munera ꝑceptura. Deſine ergo im­perator. deſine talia iam mi