Seite
De fallaci arte tyrāni XXX hi ꝑſuadere. que ſūt ſcelus etiam cogitare. Stultuꝫ ē valde te in hoc elaborare. ī quo laboris tui nullum po teris emolimentū acqͥrere. Chriſtus me ſibi ſponſam. federe indiſſolubili copula uit. Ille gloria mea eſt. ille gloriatio mea. ille amor me us. ille dulcedo et dilectio mea eſt. Huic ſemel dicataꝫ non rerū blandimēta. non me exquiſita tormenta ab eius confeſſione. vnqͣꝫ pote rūt abſtrahere. Tunc maxē ius imꝑator dixit. Conſu­lere quidem iuuentute tue ſi acquieuiſſes virgo decre­ueram. et decreta adimple­re propoſueram. ſꝫ quia nō ſolum obſtinata mente ob­latos honores. ſed ⁊ ſalutē et vitaꝫ paruipendere te vi deo. ecce ego auſterioris iu dicij inibꝰ conſilium. vt ſa ne aūt dijs noſtris ſacrifi­ces. aut crudeli morte inte­reas. Cui puella reſpondit Cum ip̄e rex celorum deꝰ ⁊ dominus meus ih̓s xp̄s. pro me a dyabulo temptari a iudeis comp̄hendi. et ab iniquo iudice morti adiudi cari non rennuerit. dignuꝫ eſt vt ego ꝓ nomīe eius. nō ſolum penas. ſed ⁊ ſi ſic ne­ceſſe eſt. etiaꝫ mortem ſuſti­neam. quia ip̄e ſe ꝓ me deo patri ſacrificiū dedit. Gau diuꝫ ergo mihi eſt vt ⁊ ego me illi hoſtiam gratā offer­re merear. Tu nūc gloria­ris. ꝙ in me ⁊ in ſeruos dei poteſtateꝫ habeas. Ueniet aūt tempus ⁊ ꝓpe eſt. ī quo dyabolus in te ſuam pote­ſtatem exerceat. ⁊ penas qͣs ſeruis chriſti ad tempꝰ tu ingeris. in eternis tu cruci atibꝰ recipies. Ego aūt tan to me gratioſorem futuraꝫ xp̄o eſſe confido. qͣnto pro eius nomine momentanea tormentorum maiora gene­ra ſuſtineam. Tu nunc ini quo iudicio me ſolam que­ris perdere. fateor ſane qͥa non ſola ad chriſtum ꝓpe­ro. Nam de hoc palatio tuo numeroſa turba iam­xp̄o ānumerata eſt. Hinc tyrrannus ira ⁊ furore in­ebriatus. a miniſtris bea­tam virginem iubet com­prehendi. ⁊ expoliatam ſcor piōibꝰ cedi: de hīc in obſcu­ro carceris ergaſculo claudi