Seite
De auerſione Licinij beatoꝝ apoſtoloꝝ Petri et pauli qui ei in ſomnis ap­paruerunt: ad monteꝫ mox milites deſtinauit pro bea­tiſſimo papa Silueſtro: a quo baptizatus eſt ⁊ a lepra mundatus atꝫ in fide orto­doxa ꝑfecte inſtructus ec­cleſiam ſanctam dotauit et ampliauit. et inter alias do­tes vrbem romanam ſūmo pontifici condonauit. quaꝫ poſt parum relinquens ob chriſti reuerentiā in greciā ꝓperauit. et inueniēs ſupra dictū Euſebium deceptorē ſuum epiſcopatu priuauit. et Athanaſiū doctorem or­todoxum et ſanctū in con­ſtantinopolitanā vrbem re­uocauit et priſtine reſtituit dignitati. Filios vero ſuos tūc baptizari minime fecit. licet cathecumini eſſent in chriſtū credentes. quia illo in temꝑe qui baptizabatur quaſi religionem intraſſe re putabatur. Et quoniā filij ipſiꝰ Auguſti adhuc iuue­nes erāt. nō curauerūt tan­tam religionem baptiſmi re cipere nec pater eos cogere voluit. quia criſtus coacta ſeruicia nō acceptat. Sed non multo poſt exemplo pa tris ſunt baptizati. licꝫ poſt mortem Auguſti ad errores recidiuarunt. quia aliquis ipſoꝝ vt Conſtantius effec­tus eſt arrianus. vt in vin­centio continetur. Qui de­niqꝫ pius Auguſtus cum tres habuiſſet filios ſupra­dictos. et cum iam ſe priua tum et liberū eſſe ſineqꝫ ſo­cio imperij et abſqꝫ aduer­ſarijs. deniqꝫ ⁊ ꝙ fratribꝰ ꝓ prijs careret in ſucceſſione: ipſe tunc temꝑis ſcꝫ per de­cennos annos imperij ſui eoſdem ſuos filios ceſares fecit. Nam Conſtantinum primogenitū ſuū hiſpano­rum alemanorum ⁊ gallico rum cum adiacētibus pro­uincijs multis illarū par­tiū in decennali ſuo primo fecit habere principatum. Secundū autem ſcꝫ Con ſtantium in ducēnalibꝰ au nis ſuis ceſarem in aſia cō­ſtituit. Iuniorem vero con ſtantem in ſuis tricēnalibꝰ ī ytalia ordinauit principē­Itaqꝫ monarchiā adeptus omnem curam exhibuit ad reparationē eccleſie ⁊ fidei chriſtiane ꝓfectū. Et ſicut