Seite
ctam de ſanguine iuſto ab abel incepit dicens apd̓ Ma­theum: Ut veniat ſuper vos omnis ſanguis iuſtus qͥ ef­fuſus eſt ſuper terram a ſanguine abel iuſti vſqꝫ ad ſan­guinem zacharie filij barachie quem occidiſtis inter tem­plum ⁊ altare. Quod Ieſus dominus noſter ex eo etiam Ieſus predixerat: quia ipſe omniū ſanctorū martyruꝫ caput: in proximo occidendus erat: ⁊ omnis iuſtorū ſeu electoruꝫ generatio myſtice pro perſona vna ac vno chriſti corpo­re ſummatur. Et ſic chriſtum occidendo: omnes etiā ma­tyres occiderunt: qui vt chriſti crucē ſequerent̉: teſtimo­niumqꝫ ſanctiſſime fidei deponerent: mortes illas ſubire voluerunt. Ob quod martyres grece: latine teſtes dicti ſunt. Et martyriū teſtimoniū ſcilicet fidei dicatur. Un­de affirmant doctores aliqui illd̓ proprie eſſe martyriū: quod quis in fidei teſtimonium patiatur. Qui vero alit̓ patiuntur: licet pro iuſticia: martyres non niſi largo voca bulo: ſed potius iuſti dici debent. Ideo Maximus in ſer Porimus. mone martyrum ait: Fdes noſtra mat̓ martyrū eſt. Ma­ter enim carnalis nutrit filium pro mūdo: fides vero ma­ter ſpiritualis nutrit: vt ſacrificetur deo. Iuxta illd̓ ſapiē­tie: Quaſi holocauſti hoſtiā accepit illos. Sed arguebāt aliqui mortem nulla re aut cauſa pro poſſe ſubeundā eſ­ſe: et ſic nec martyrium aliquo modo acceptandum. Et dubium multis ex eo inferre videbantur: ꝙ homo pre­cepto quodā naturalis legis ad eſſe conſeruationēqꝫ ſue nature indiſpenſabilit̓ videa abſtrictꝰ: quod omnino tol litur ſuſceptiōe martyrij. Qd̓ dubiū ex eo faciliter aufer tur: ꝙ p̄ceptū ē in lege: Diliges dn̄m deū tuū ex toto cor­de/ mente ⁊ viribus tuis: ⁊ pluſqͣꝫ teipſum: vt pluribus in Hierony. locis declarāt Hieronymꝰ ⁊ Auguſtinꝰ. Et proximū tuū itinꝰ ſicut teip̄m. Et ſic turpe illud eſſe: ac turpiſſima illa eſſet nature cōẜuatio: q̄ nominis xp̄i creatoris ſui: ac ſancti fi­dei blaſphemias ſuſtineret: quē pluſqͣꝫ teip̄m amare ob­ligaris. Nec ad hͦ nature: hoc ē dei p̄cepto aliquo obliga mur quo nr̄m eē cū illiꝰ ignominia ꝯẜuemꝰ. Et vt ſupra