Seite
noui: quē nobilis certe animi putaſſes: ⁊ ob aliquale cre­ditū: xp̄m dn̄m ⁊ deū ſuū abnegare nō timuit. Et vt ſce­lus adderet ſupra ſcelus filiū ꝓpriuꝫ ſimilit̓ negare coe­git. Tertio modo cōtra aīam ⁊ corpus ꝑſecutionē nobis inferūt infideles: qn̄ ab illis xp̄ianoꝝ corꝑa captiuantur: ⁊ anime miſerabilit̓ mori cogunt̉. Quod licet ancill̓ ⁊ eo­rū ẜuis diſcretione fruētibꝰ multotiēs cōtingat: plurimū tn̄ in pueris xp̄ianis captiuis firma intētiōe carētibꝰ eue­nire ꝯſueuit: qui cū bellis capti: ⁊ iure gentiū ẜui effecti: xp̄m(quia in infidelitate nutriti) acite negare xoguntur. Quare ⁊ ſaracenorū ſoldanis ſingulo fere anno ingētem xp̄ianoꝝ pueroꝝ multitudinē: qui in circuitu Euxini ma ris ⁊ paludis meothidos plurimū vendunt̉: precio emit: illoſqꝫ in ſua nutriēs infidelitate: corꝑa nō ſolū poſſidet: ſed animas captiuat̉. Et quia difficile ac ꝑiculoſū eēt ar­gentū a lōginquis ꝑtibus ibidē portare: heu ſcelus horrē dū: a xp̄ianiſ mercatoribꝰ: vt aliqͥd inde lucrent̉: ⁊ tāti ſce leris ꝑticipes fiāt p̄ciū vēdētibꝰ ſoluit̉ oportuniū. Qua­re merito in nos venit ira dei: vt bellis quotidie vincāt: cōculcent: vēdant: ⁊ vt ſupradiximus ſine martyrio miſe­rabiliter nos occidant. Quod preuidēs diabolꝰ in Moa meth lege ſcribendū curauit: ꝙ eoruꝫ exercitus cōtra nos erit vt turris fortitudinis in circuitu. Et xx. ca. Alchoran ſcribit. Omnes incredulos expugnate: ſciētes deū timen tibus auxiliari. Uocat eniꝫ illos incredulos qui ſue per­fidie ſubdunt̉. Et ſeptuagefimo ſeptimo capl̓o deū intro ducit loquentem ſibi ac dicentem: Tu propheta incredū los expugnatum ⁊ predatum proficiſcere: ⁊ vt te timeant egredere. Ipſi nanqꝫ iehennam viamqꝫ malaꝫ ſemper in­ſequentur. Perſequuntur ergo nos omnibus modis infi deles: ⁊ vincimur: nec remedia adhibere curamꝰ. Sed ill qui cruce dn̄i ſe opponere cupiūt: nr̄a garrulitate ꝯtradi­cimus. Dicentes ꝙ niſi vberrimum p̄uiderint fructum de bent ſe ab hoc certamīe abſtinere. Ueluti nulli charitatis officia exercere libeat: niſi qui prophetico ſpiritu futura