os pie Ieſu ramos qͦs plātauit dextera tua. Et tertiū abſciderit: inquit Iacobꝰ: De triplici tēptatiōe libera­tus bn̄dicā tibi pat̓ fili et ſpūſſctē pſalmū dicā nomini tuo xp̄e. Abſciſus eſt quartꝰ digitꝰ: orat ad dn̄m Iaco­bus. Protector dicēs filioꝝ iſrl̓: in quarta bn̄dictiōe ꝓ­nūciatꝰ es: ſuſcipe a ẜuo tuo ꝯfeſſionē qͣrti digiti tanqͣꝫ in Iuda bn̄dicti. Abſcidit̉ qͥntꝰ digitꝰ exultat Iacobus dicēs: Cōpletū eſt gaudiū meū dn̄e. Ad quē tūc carnifi­ces: Parce aīe tue ne ſic miẜabilit̓ ꝑeas Iacobe: plu­res etem̄ ſūt vnica manu deſerti honoribꝰ pl̓ibꝰ diui­tijs habūdāt. Quibꝰ Iacobꝰ: Tōdētes ſcitis paſtores dexterū receꝑint vellꝰ: ſiniſtrū minime derelinquūt. Si ergo dedignat̉ pecꝰ qd̓ totū illi auferat̉ vellꝰ: qͣꝫtoma gis ego rational̓ ſim dedignari habeo totū di­ſcidi xp̄o. Tūc accedētes ad ſiniſtrā illiꝰ manū ſceleſti carnifices digitū minimū incider̄t. Et dixit Iacobꝰ: Tu dn̄e magnꝰ eſſes: minimꝰ paruulꝰ nob̓ fieri volui­ſti. Ideo hoc qd̓ manꝰ mee minimū erat tibi offero: cor pus totū animā quā creaſti: tuo ſctīſſimo ſāguīe redi miſti: toto meo affectu reſtituo. Quare vij. illi abſci­dit̉ digitus: ait: Cōuenient̓ ergo dn̄e in iſto die ſepties laudē tibi dicere poſſū. Abſcidit̉ octauꝰ: ait: Gratias ti bi ago dn̄e hūc numerū recordatꝰ fui quō octauo die tu puer paruꝰ circūciſus fuiſti: fac ergo vt circūciſus ego corde: faciē tuā cōſpiciā dn̄e. Incidit̉ ſubſequēter nonꝰ digitus illi: ait: Cōuenienter dn̄e: qꝛ hora nona in cruce ſpiritū tradidiſti. Incidit̉. x. Et tūc Iacobꝰ: Decē nob̓ indixiſti legis p̄cepta dn̄e: quoꝝ ſi deſertor fui: a pecca­to mūda me: vt purus ego mūdus te ẜm cor meū frui li bere poſſim. Que inſpiciētes aſtātes: carnali cōpaſſiōe cōmoti: hortabant̉ potius viuere vellet qͣꝫ ſic miſerabi­lit̓ deperire. Quibꝰ Iacobꝰ: Abſit a me hec nephanda ſi­mulatio. Nemo mittēs manū ad aratꝝ aſpiciēs retro aptus eſt in regno dei. Tūc magis īdignati carnifices ſen tētiā ꝓſequētes pollice̓ pedis dexteri abſciderūt. Et Ia h iij