Seite
in figura draconis ad te veniet. ⁊ ex inde humanā formam accipiens. et mea ſimilitudine apparebit. Ad hec Olimpia dixit. Sicut dixiſti magi­ſter. recipe tibi cubiculuꝫ in palacio ⁊ ſi veritatē probare valebis te qua­ſi patrem pueri habebo. Et hec dicēs iuſſit ſibi cubiculuꝫ in palacio fieri. Circa autē primaꝫ vigiliam noctis cepit anectanabus ꝑ incantatiōes magicas trāſmutari in figurā dra­conis. ⁊ ſibilando contra cubiculuꝫ Olimpie cepit trāſuolare. Ingreſ­ſuſqꝫ cubiculum aſcendit in lectum eiꝰ. ⁊ cepit eā fortiter oſculari. ⁊ poſt oſcula cognouit eā. Cum autem a cōcubitu surrexiſſet. percuſſit eaꝫ in vtero ⁊ dixit. Hec cōceptio ſit vltrix. ⁊ nullatenus cōuincatur ab homi­ne. Taliter decepta Olimpia cum homīe tanqͣꝫ cū deo cōcubuit. Ma ne autē facto deſcendit anectanabꝰ de palacio. Regina itaqꝫ p̄gnans erat. Cum auteꝫ cepiſſet tumeſcere venter eiꝰ vocauit ad ſe anectana­bū. ⁊ dixit illi. Magiſter volo vt di­cas mihi quicq̇d de me faciet Phi­lippus ſi redibit. Cui anectanabus ait. Noli expaueſcere. qꝛ deus Ha­mon auxiliator tibi erit. Et his di­ctis exijt de palacio extra ciuitatē in deſertū locū. ⁊ euellēs herbas tritu­rauit eas. ⁊ tulit ſuccū illarū. appre­hendensqꝫ auē marinā cepit suꝑ eā incantare. illā de ſucco herbarum li niens. Hec tamē faciebat ꝑ diaboli ca figmenta vt deciperet regē Phi­lippum ꝑ ſomniū. Factumqꝫ eſt ea­dem nocte apparuit philippo in ſom nio deus Hamon concubens cum Olimpia vxore ſua. ⁊ poſt concubi tū ꝙ videret os vulue ꝯſuere ⁊ anu­lo aureo cōſignare. ⁊ in ipſo anulo erat lapis vbi erat ſculptuꝫ caput le onis ⁊ currus ſolis et gladiꝰ ꝑacu­tus. ⁊ dixit ei. Mulier concepiſti de­fenſorem tuū. Exurgens autē phi­lippus a ſomno vocauit ariolum. ⁊ ſomniū qḋ viderat intimauit. At il le ariolus dixit. Philippe nō ab ho mine ſed a deo vxor tua cōcepit. Ca put nāqꝫ leonis. currus ſolis ⁊ gla­dius acutus taliter exponūt. Quia qui naſci debet ex ipſa ꝑtinget vſqꝫ ad orientem vnde ſol egreditur. Et per gladium acutū vniuerſe ſibi de­bent ſubiugari nationes. Qualiter Anectanabus in figu ra draconis antecedebat philippuꝫ in prelio deuincendo ⁊ hoſtes. Nterea Phi lippus rex pugnauit et vi­cit. Apparuit ei nāqꝫ ī ip̄o prelio draco qui antecedebat euꝫ. et inimicos eiꝰ proſternebat. Cunqꝫ rediret macedoniā obuiauit ei O­limpia ⁊ oſculatꝰ eſt eā. Intuēs eaꝫ philippus rex ⁊ dixit ei. Cui te olim­pia tradidiſti. Peccaſti inq̓t ⁊ non peccaſti. quia violentiā a deo paſſa es. Ego autē hoc totū quod in te fa ctum eſt a deo per ſomnium vidi. proinde a me ac ab hominibꝰ irre­prehenſibilis eſſe videris. Quomodo Anectanabꝰ in figu ra draconis apparuit philippo in cō uiuio ⁊ oſculatus eſt Olimpiam. Uadā die e­pulabat̉ philippꝰ cū prin­cipibꝰ et p̓mis macedōie.