Nterea Philippꝰ rex macedonie abijtin prelium. Anectanabꝰautem aſcendens palaciuꝫ vt reginam Olimpiam cōſpiceret et videret pulchritudinē eius. Hic cum videt eam iaculatū eſt cor eius in concupiſcentiaꝫ eius euerſit. extēdenſqꝫmanū ſuā ſalutauit eā dicens. Aueregina Macedonie. dedignatus eidicere domīa. Ad hec reſpondēs eiOlimpia dixit. Aue magiſter accede propius ⁊ ſede. Sedente aūt ip̄ointerrogauit euꝫ Olimpia. Ne eſtquin egyptius ſiſ. Reſpōdit illi anectanabus. Verbum regale dixiſti.quando egyptios nominaſti. Sūtenim egyptij ſapientes q̇ etiaꝫ ſomnia ſoluūt. ſigna monſtrant. volatilia intelligunt. ſecreta aperiunt ⁊ cognoſcunt fata naſcentiā. de his omnibꝰ vt ꝓpheta cognoſco. Hoc autem cū dixiſſet aſpexit eā ſenſu concupiſcibili. Uidens Olimpia ꝙ ſicaſpexit eā dixit. Magiſter quid cogitaſti me taliter inſpiciēdo. Reſpōdit anectanabus. Recordatus ſuꝫplurima reſponſa deoꝝ. Etenim reſponſum accepi vt deberē intueri reginaꝫ. Hec eo dicente ſtatim protulit de ſinu ſuo purificā tabulā ereaꝫ⁊ eburneā mixtam auro ⁊ argento.tres in ſe circulos cōtinentem. Primus continebat in ſe intelligentiasduodecim. In tertio vero ſol et luna parebāt. Poſt hec apparebat cathena eburnea ⁊ ex ea ꝓtulit ſeptemſplendidiſſima aſtra horas explorātia. ⁊ natiuitates hoīm et ſeptē lapides ſculptos ⁊ duos lapides ad cuſtodiā hominū ꝯſtitutos. Uidenshoc Olimpia dixit illi. Magiſter ſivis vt crederē tibi. Dic mihi annuꝫdiē ⁊ horaꝫ natiuitatis regis. Cū h̓dixiſſet ait regine Vis ne aliud a meaudire. Regina ait. Uolo vt renūcies mihi qḋ inter me ⁊ philippū accidere debet. Referunt enim homīesꝙ cū venit Philippus ex p̄lio eijcietme aliamqꝫ ꝯnubit vxorē. Cui anectanabus ait. Falſa multa loquūt̉.sed anteqͣꝫ multa tempora elabunt̉.euenit quod dixiſti. sed tandē te philippus habebit in vxorē. Ad hec regina ait. Obſecro te magister vt oēmaperias mihi veritateꝫ. Cui anectanabus ait. Unus ex potentiſſimisdijs concubet tecū. ⁊ te in cūctis proſperitatibꝰ ⁊ aduerſitatibꝰ adiuuabit. Olimpia reſpondit. Obſecro temagiſter vt mihi referas quā figurā gerit ille deꝰ. Rn̄dit anectanabꝰ.Neqꝫ iuuenis neqꝫ ſenex et barbamcanis habens ornatā. Unde ſi placet eſto illi parata. quia in nocte videbis eū. ⁊ in ſomno cōcubet tecuꝫ.Regina dixit. Si hec videro nō vtꝓphetā nec diuinū ſed vt deū ipſumadorabo. Statim anectanabus dicēs. Vale regina. Post hec anectanabꝰ deſcēdens de palacio ⁊ exienscōtinuo castra ciuitatis in deſertuꝫlocū ⁊ euellit herbas. terenſque eas ⁊ſuccos illarū tulit. ⁊ fecit incantationes ꝑ diabolica figmenta. vt in eadem nocte Olimpia deū Hamonconcumbentē ſecū videret. dicētēqꝫei poſt cōcubitū mulier cōcepiſti defenſorē tuū. Mane autē facto cumeſſet Olimpia a ſomno excitata cōuocabat anectanabū. eiqꝫ ſomniuꝫqd̓ viderat recitauit. Tūc anectanabus dixit. Si locum mihi dederisin palacio deū ipſum facie ad faciem cōtemplaberis. Nam ille deus
