Rogo te roxana cara mea vt neſciat quis finem meum. Taudem reduxit eum roxana in cubiculum. et amplexans collum eiꝰ oſculabatur eum. ⁊ plorabat amariſſime dicens Si finis tuus venit diſpōne pͥus in ter nos. Statim alexander vocato ſimone notario ſuo fecit in cenaculum ſe adduci. Et congregatis vniuerſis principibꝰ ſuis iuſſit hoc ſcribere teſtamentum. Teſtamentum Alexandri. Ogamus te ariſtoteles cariſſime ma giſter noſter vt ex theſau ro noſtro regali diſtribuas inter ſa cerdotes egypti qui tēplis deſeruiūt auri talenta mille. Et qꝛ in vita mea cogitaui. qͥs recturꝰ eſſet poſt mortē meaꝫ. cuſtos corꝑis noſtri ⁊ gubernator veſtri p̄tholemeus exiſtat Te ſtamentū meuꝫ ſemꝑ pre oculis habeatis. Iteꝫ dico vobis vt ſi Roxana genuerit maſculū noſtro funga tur imperio. ⁊ nome ei quodcunqꝫ volueritis imponatis. Si vero femi nā genuerit eligant ſibi macedones regem. ⁊ ſit ipſe rex ⁊ ipſa regina. Et vxor mea ſemꝑ meis facultatibꝰ dominetur. Ptholomeus egyptū teneat. ⁊ cleopatram quā pater meus nupſit accipiat in vxorē. ⁊ ſuꝑ omēs p̓ncipes orientis vsqꝫ ad baptraꝫ tenea principatū. ⁊ ſuꝑ regnū perſide dominet̉. Cleother. ethyopū dominio potiatur Anthiochꝰ ſyrie preſit vſqꝫ ad introitu gog ⁊ magog. Arrideus teneat peloponēſiū iura. Ar tiſtus indiaꝫ teneat ⁊ gubernet. Nichanor ſeleucis dn̄etur. Item teneat eleſpontum. Vſmachas vngarie imperio dominetur. Haulus arme niā poſſideat. Lyochus dalmaciaꝫ et ſiciliam regat. Simon notarius meus capadocie ⁊ pelagone imperet. Caſſander ⁊ Roboas teneant vſqꝫ ad fluuium qui dicit̉ ſol. Anti pater genitor eoꝝ cilicie ſit dominꝰ. Uando hoc teſtamentū ſcribebat̉ corā Alexādro ſubito facta ſūt tonitrua fulgura ⁊ terremotus ma gni. ⁊ tremuit tota babylonia. Tūc ꝑ vniuerſam terraꝫ ꝓuulgatꝰ eſt interitus alexāder. Statimqꝫ exierūt omnes macedones ⁊ venerunt ad aulam palacij alexandri. ⁊ ceperunt clamare dicētes. Scitote quia ſi nō oſtendetis nobis imperatorē noſtꝝ omnes vos gladio occidemꝰ. Audiens igitur alexander rumorē populi ait. Quid ē hoc. Principes reſponderunt. Congregati ſunt omnes macedones cū armis ⁊ dicūt ꝙ ſi non viderint vos. nos oēs gladio peribimus de manibꝰ illorū. Cūqꝫ hoc audiſſet alexander precepit militibus ſuis. vt euꝫ eleuantes in con ſiſtoriū ponerēt. Factūqꝫ eſt. Poſt hec aperuerūt ianuas. ⁊ precepit vt omnes macedones venirent ante il lum. Quod ⁊ factum eſt. Tunc cepit alexander ammonere vt omnes pacifice morarentur. Macedones vero clamabāt cū lachrymis ad ale xandrū. Maxime imꝑator diſpōne nobis q̇s poſt tuū obitū debeat nobis imperare. Quibꝰ alexander reſpondit. Uiri macedones quēcūqꝫ volueritis regē illū ꝯfirmo. Et illi re ſpōderūt vna voce ⁊ ꝑdicā ꝓcōſuleꝫ
