intelligit̉ incordibus hoīm forti ſnīa. q. d. Quis michi det vt ſcribant̉ ſermōes mei ſtilo ferreo īcordibus hoīm forti ſnīa vt nunꝙͣ recedāt de memoria eoꝝ ſic ego pro eis ſtilis ferreis ī manibꝰ et pedibus ſcriptus et cruci affixus ſum ad manendū eis vſqꝫ ad ꝯſumacōꝫ ſeculi Sꝫ poſſet aliqͥs di­cere qui ſunt hy ſꝫmones quos dēo ſcribere ſtilo ferreo Ita fortit̉ in corde meo vt nunꝙͣ recedant de meoria mea rn̄det̉ nit̉ alios ſꝫmones quos xp̄s fecit ſcribere pronūc iſtos duos videlicꝫ vulpes foueas hn̄t et volucres celi nidos filiꝰ autē hoīs hꝫ ubi caput ſuū reclinet Luc̄. ix. Et iſtū verſuꝫ xp̄s di. Oīs exuobis renūciat oībus poſſidet p̄t meus diſcipulꝰ luc. xiiij Et ꝙͣuis qͥlibet fidelis dꝫ hr̄e ſꝑ in ſuo corde hos ſꝫmōes ad ꝯpaciend̓ xp̄o et ad ymitand̓ pauꝑta­ eius tn̄ ſpālit̓ auari et inclinati ad iſta tꝑalia et mūdana dn̄t iſtos ſꝫmōes exarare ſtilo ferreo et forti ſnīa īcorda eoꝝ ne a xp̄o repellant̉. Sicut iſte ad qͣꝫ primū ſermonē fecit. d. vulpes foueas hꝫ filiꝰ aūt ⁊cͣ Legit̉ em̄ ibi ambulantibus ſcꝫ xp̄o cum diſcipulis et turbis ī via dixit quidā ad illū& quar te quocūqꝫ ieris Nico. de gotͣ. Sic̄ di. glō Seqͥ vole­bat dn̄m et fieri eius diſcipulꝰ vt ei ꝯferret̉ pctīs faciēdi mi­racula ſicut et alijs xp̄i diſcipulis et ſic oꝑacōꝫ miraculoꝝ poſſet acquirere lucꝝ vt ꝓpt̓ maneꝫ glāꝫ ꝙͣ ītendebat aſſeqͥ ex oꝑacōe miracloꝝ dixit ergo dn̄e ſequar te quocūqꝫ ieris et ad repellend̓ iſtū prauū diſcipulū vtit̉ xp̄s exēplo vul­pis ꝓpt̓ fraudulenciā lucrandi quā cupido īcendebat et ex­emplo volucris ꝓpter glē excellenciaꝫ quā inanit̓ appetebat Dixit ergo ad illū vulpes id ē ītendētes fraudulēcis lucrā di hn̄t foue. id ē cordis doloſitates et duplicitates et volu cres celi id ē vane glē cupidi admod̓ volucris ī altū volā tis ſunt corde elati hn̄t indos id ē cogitacōes et affectōnes ſuꝑbas ī quibꝰ morant̉ ſicut aues ī nidis ſuis filiꝰ aūt hoīs ſcꝫ xp̄s non hꝫ vbi caput ſuū reclinet ſcꝫ ītalibus id ē in frau dulentibꝰ et ſuꝑbis Et qꝛ fraudulentꝰ et ſuꝑbꝰ es filius