82 filiū generādo ip̄m ſcd̓m diuinā naturā eius incarnatōeꝫ oꝑando ergo btīſſima virgo dedit nobis filiū ip̄m gene rando ſcd̓m hūanam natura ad ip̄ius incarnacōem carneꝫ virgineā miniſtrādo ergo ip̄a nobis filiū dedit et in ipſo nobis oīa ꝯtulit Iteꝫ btīſſima virgo dedit om̄e dabile er­go fuit magis larga viatore Media patꝫ. om̄e dabile ē deus vel ertatura. ip̄a aūt dedit deū mūdo mundū et oīa deo De pͥmo dicit̉ in libro ſapīe Quoniā oīm bonoꝝ mat̓ ē De ſcd̓o venerūt michi oīa bona ꝑiter illa. Itē psͣ Be­nigne fac ⁊cͣ Glo. filiū mittēdo pcc̄a dimittēdo Sed in ter om̄es creaturas btīſſima virgo ad filij miſſionē pcc̄i dimiſſionē ſola officiū miſteriū exhibuit ergo impropor cōnabilit̓ plus omībꝰ dedit dimiſit ergo improporcōna bilit̓ plus omībꝰ benigna fuit Item ad Cor̄. Caritas paci ens ē benigna ē hec ſūt ſe ergo vbi maior caritas ibi ma ior benigͥtas. Sꝫ btīſſima virgo in ſūmo hūit caritatē ergo benignitatē Itē Luce. vij. Sicut pater veſter ſuꝑ in­gratos et malos Glo. benignus qꝛ dedit eis ptāteꝫ filios dei fieri his qui credunt in noīe eius. Qui ex ſangūibꝰ ⁊cͣ Sꝫ poſt deū btīſſima virgo in ſūmo ſuo dedit nobis filios dei fieri gr̄am nos regenerādo ergo poſt deū nobis in ſūmo benigna fuit Media patꝫ Deus enī dedit nobis ptāteꝫ filios dei fieri gr̄am nos regenerando Beatiſſima aūt virgo dedit nobis ptātē filios dei fieri regnatorē nr̄m gnando. vn̄ Luce. Maria peꝑit filiū ſuū pͥmogenitū ideſt vnū filiū ſcd̓m carnē genuit in quo nos oēs ſcd̓m ſpiritū in filios dei regnauit. Capitulū. cxxix. Oſt hec querit̉ de fide Dicit̉ aūt fides ẜm gloſā inuiſibiliū certitudo tribꝰ modis. primꝰ eſt ſci biliū pluralitatē ut ſi delectatō eſt in ſciendo qͣnto plura ſciunt̉ tanto maior ē delectatō Sꝫ btīſſima v̓go plꝰ omībꝰ ſciuit ergo plꝰ omībus ſcd̓m hūc modū delectatō nis hūit. Secūdus modus eſt nobilitatē et melioritatē ſcitoꝝ ut ſi eſt delectatō in ſciēdo nobiliora et meliora. ſed