¶ De ſatiſfactione ꝙ diceret tria pater nr̄. Mulier itaqꝫ recedēs et ſecū vt priuſ pctm̄ et penitētiā reuoluēs iterato ad papā rediēs ⁊ corā oībus vt pͥus fecerat cōfeſſa ē. quā papa abſoluit imponens ei pnīaꝫ vt diceret vnū pr̄ noſter. Et cū interrogaret̉ qͣre ei ita modicā imponeret pnīaꝫ. Rn̄dit papa. Plꝰ aſcēdit dolor et verecūdia quā paſſa eſt īta publice cōfitēdo pctm̄ ſuum qͣꝫ ſi omnibꝰ diebꝰ vite ſue in pane et aqͣ ieiunaſſet. Exēplo gͦ iſto ꝯfeſſor ī īpoſitōe pnīe dꝫ attēdere ꝯtritōꝫ: dolorē: v̓ecūdiāqꝫ cōfitētꝭ. et ẜm ꝙ videbit maiorē vl̓ mīoreꝫ ꝯttōeꝫ dꝫ īponere maiorē l̓ mīorē pnīaꝫ ¶ Notādū aūt ꝙ ꝓ pctō vbi dꝫ fieri re nūciatio ſic̄ ſimonia vel reſtitutio. ſic̄ ī furto vel rapina: dep̄ datōe. incēdio: vſura: fraudulēta ⁊ doloſa negociatōne: ludo ẜm diſtinctōem ſup̄poſitā debꝫ imponi penitētia ꝙ renūciet vel reſtituat ſi p̄t. vel ſi nō p̄t ꝙ habeat animū reſtituēdi ⁊ do leat qꝛ nō poteſt: ⁊ ꝓmittat ꝙ ſi deꝰ det ſibi de qͦ poſſit reſtituere ꝙ reſtituat. alias nō abſoluat̉: nec penitētia eī imponat̉ ¶ Notandū etiā ꝙ ſacerdos ſemꝑ debꝫ imponere penitētiā ꝑ ꝯͣriū correſpōdētē ip̄i pctō. vt ſuꝑbo orōem. auaro elemoſinā. luxurioſo ieiuniū. et ſi videat̉ expedire ꝑegrinatōneꝫ vel loci mutatōeꝫ vt ſic maceret̉ caro et refrenet̉ ⁊ non reficiet̉ ad delectatōeꝫ ex memoria facti vel aſpectu ꝑſone vel loci cū qͣ ⁊ in qͦ peccauit. et fuit pctm̄ ꝑpetratū. vt. lxxxi. di. valet. xv. q. .i. Mulier. Notandū etiā ꝙ debꝫ cauere ſacerdos ne īponat penitētiā ſeruo ꝑ quā fiat p̄iudiciū dn̄o. nec diſcipulo ꝑ quā fiat p̄iudiciū magiſtro: nec ecōuerſo. Et iſtud maxime caueat circa viꝝ ⁊ vxorē ꝙ nō imponat alicui pnīam talē ꝑ quaꝫ aliꝰ poſſit euenire in cognitōem peccati. ¶ Sꝫ ponat̉ ꝙ aliqͥs pctōr cōfitet̉ de peccatis ſuis et penitet. vel dicit ſe penitere de peccatis: nō tn̄ vult ſubire onus penitētie dicēs ſe de licatū vel infirmū vel male cōplexionatū ⁊ ſimilia. qͥd faciet de iſto: Dico ꝙ ſi dicat ſe penitere de peccatis ⁊ ꝓponat de ce tero ſe abſtinere cū allegat fragilitatē et recuſat ſatiſfactōnis aſperitatē debet ſacerdos inducere ip̄m vt habeat animum paratū ad omnē ſatiſfactōnem portandam. oſtendendo ſibi magnitudinē peccatorum ſuorū. et que et quanta bona ami