Seite
Ca. XIII Fo. XII valefaciēs eis: qꝛ tanqͣꝫ exbanniti ⁊ exules a patria ſua ſine aliqua ſua cauſa remanēt ad peregrinadū ibi dē ꝑ ſeptē annos ī ſudore vultꝰ ſui De reditu domini de egi­pto. Ca. XIII Ompletis ſeptem annis qͥ bus dn̄s peregrinatus eſt ī egyptū: angelus apparuit ī ſomnis Ioſeph dicēs. Tolle pueꝝ ⁊ matrē eius ⁊ vade in terrā iſrael. Et cū fuiſſet ibi: audiēs ꝙ Arche­laus filius Herodis regnaret ibi timuit illo ire. Et iteꝝ ꝑ angelum āmonitus: iuit ad galileā ciuitatē nazareth. Fuitqꝫ reditus eius cir­ca feſtū epiphanie.ſ. ſcd̓a die: vt in martirologijs hēt̉. Uides gͦ: vt d̓r in ſuꝑiori tractatu: quō dedit ꝯſo­latōes ⁊ reuelatōes ꝑ partes: ⁊ nō ita plenas vt expetit ⁊ expoſcit. qd̓ ex duobꝰ in hoc feſto p̄t perpēdere: tū qꝛ in ſomnis ⁊ nō palā vt ibi di­xi: tū qꝛ inter duas vices dixit ei ad quē locū ire deberet. Et dicit h̓ glo ſa: ꝙ hoc fit qꝛ ex frequēti viſitatōe qͥs certior redit̉. Unde qualeſcūqꝫ ſint nobis debent videri magne: ⁊ inde ſimus grati: qꝛ ſemꝑ ex parte ſua facit nobis qd̓ nobis vtiliꝰ eſſe cognoſcit. Nunc gͦ circa reditū in­ſiſtamus. Circa quē diligēter attē­de: qꝛ pia eſt hec meditatio valde. Redeas igit̉ in egyptū ad viſitan­dū pueꝝ Ieſum: quē cū extra forte inter pueros inueneris: ip̄e te vi­dēs ſtatī occurret tibi: qꝛ benignꝰ: affabilis ⁊ curialis eſt. Tu ꝟo ge­nuflectēs oſculeris pedes eius: et poſt inter brachia tua ip̄m ſuſcipi­as ⁊ aliqͣꝫtulū ab eo quieſcas Tūc dicet tibi. Data eſt nobis licētia re deūdi ad patriā noſtrā: ⁊ cras hīc recedere debemus: bona hora ve­niſti: qꝛ nobiſcū iturus es. Cui ala criter rn̄deas te ex hoc multū gau dere: ⁊ ꝙ eū optas ſequi quocūqꝫ ierit. Ex his collocutiōibꝰ cū eo de lecteris. Dixi iā tibi ꝙ hmōi q̄ pue rilia vident̉ meditari multū valēt: ⁊ plus ea ad maiora tranſmittent. Poſtea ducet te ad matrē ⁊ curia­liter honorabit te: Tu ꝟo genufle­ctens fac reuerentia eis ⁊ ſctō ſeni Ioſeph: ⁊ requieſce cū eis. Mane ſeq̄nti videbis aliqͣs matronas d̓ noticia ⁊ hoīes veniētes ad aſſociā dū eos vſqꝫ extra portā ciuitatis: ꝓpter placitā ⁊ ſanctā ꝯuerſationē eo. Predixerat em̄ diſceſſum ſuū ꝑ viciniā ꝑ pl̓es dies. Prīo qꝛ non erat ꝯueniēs vt ſubito ⁊ qͣſi furtim inde recederēt. Secus eī fuit qn̄ ve ner̄t in egyptū: qꝛ timebāt mortem pueri. Incipiūt igit̉ recedere ⁊ Io­ſeph cū hoībꝰ recedit: ⁊ dn̄a ſequit̉ a lōge cū matrōis. Tu ꝟo accipiēs pueꝝ ꝑ manū vade in medio ante matrē. Nā ip̄a poſt ſe n̄ dimitteret eū. Cū āt ſt̓ exͣ portā ioſeph nō ſe pa­tir̄ ampliꝰ ſociari. tūc āt alqͥs ex eiſ cōpatiēs pauꝑtati eoꝝ pueꝝ vocat ⁊ aliqͦs denarios ei t̓buit ꝓ expēẜ. vecūdabat̉ puer accipe: tn̄ amore pauꝑtatꝭ manū parat: pecuniā ac­cipit: ꝟecūde tn̄ ⁊ gr̄as egit. Sic ⁊ pl̓es fecer̄t. Uocat̉ eī a matronꝭ qͥ ſil̓r fecer̄t ei. Nō minꝰ ꝟecūdat̉ mr̄ qͣꝫ filiꝰ: veꝝ tn̄ gr̄as egit eis hūil̓r. Uere hic ill̓ cōpatipotes: cū ille cu ius eſt terra ⁊ plenitudo eius: ꝓ ſe ⁊ nutricio ſuo ſic paupertatem ar­tam elegerit ⁊ in tanta penuria vi­xerit. Multum relucet in eis pau­pertas ſctīſſima: ⁊ nob̓ amabilē et