¶ Ca. XVII Fo. XVI ſupernaremꝰ. Uadit gͦ dn̄s Ieſus ſic humil̓r ꝯtinuat̉ diebꝰ quouſqꝫ ꝑueniat ad iordanē: elemoſynā petendo ꝑ viā amore pauꝑtatis. Nō em̄ portabat pecuniā. Perueniēs igit̉ ad iordanē: inuenit Iohannē baptiſtā baptiſantē pctōres ⁊ magnā turbā q̄ illic occurrerat ad pre dicationē eiꝰ. Habebāt em̄ eum q̄ ſi xp̄m. Dixit gͦ ei dn̄s Ieſus. Rogo te vt me cū iſtis baptiſes. Iohānes aūt intuēs in eū ⁊ in ſpū ꝯcupiſcens dixit. Ego a te debeo bapti ſari. Cui dn̄s. Sine mō: ſic decet nos implere oēm iuſticiā. Non dicas hoc mō: ne me diuulges: quia nōdum venit tꝑs meū: ſed baptiſa me: qꝛ nūc eſt tꝑs humilitatis ⁊ nō maieſtatis. Ideo implere volo om nē humilitatē: q̄ tres habet gradꝰ ẜm gloſam ſuꝑ iſto loco. Primus eſt ſubdere ſe maiori: ⁊ nō preferre ſe equali. Scd̓s eſt ſubdere ſe eqͣli ⁊ nō preferre ſe minori. Tertius et ſūmꝰ eſt ſubdere ſe minori. Et hūc tertiū gradū tenuit hic xp̄s. Ideo oēm humilitatē impleuit. Uides quo mō augmētata eſt hūilitas eiꝰ a precedēti tractatū. Subijcit em̄ ſe hic ſeruo ſuo: ⁊ ſic ſe viuificat: et ſeruū ſuū iuſtificat et magnificat. Sꝫ in alio ꝯſidera quō augmētata eſt eius hūilitas. Nam vſqꝫ mō ꝯſeruatꝰ eſt hūiliter qͣſi hūilis abiectus. Hic etiā vt pctōr voluit apparere. Pctōribꝰ em̄ p̄dicabat Iohānes penitētiā ⁊ eos baptiſabat: ⁊ dn̄s jeſus inter eos ⁊ cū eis voluit baptiſari. Et licet idē dici poſſit d̓ circūciſiōe: qꝛ ibi voluit apparere pctōr: hic tn̄ eſt plus: qꝛ coram turbis hic publice: ibi ꝟo occulteSꝫ nōne hic timēdū fuerat qn̄ vel lexire ⁊ intendete ad p̄dicandū ne ſperneret̉ vt pctōr: Sꝫ nō ꝓpterea dimiſit hūilitatꝭ magr̄ qͥn ſe ꝓfunde hūiliaret. Uoluit gͦ apparere qd̓ nūc erat in abiectiōe ⁊ deſpectu ſui ꝓpt̓nos inſtruēdos. Ecōtra nos vo lumꝰ apparere qd̓ nō ſumꝰ in laudē ⁊ gloriā noſtrā. Si qͥd eī in nob̓ ꝓbitatꝭ eſſe videt̉: on̄dimꝰ: defectꝰ qꝫ nr̄os velamꝰ: cū ſimꝰ pctōres ⁊ mali. Alia gͦ eſt hūilitatꝭ materia. Sꝫ iā ad baptiſmū dn̄i redeamus Poſtqͣꝫ gͦ vidit Ioh̓es dn̄i volūta te: obediuit ⁊ baptiſauit eū. Nūc gͦ intuere eū bene. Spoliat eī ſe dn̄s maieſtatꝭ: ſic̄ qͥlibet aliꝰ homūculꝰ ⁊ mergit̉ ī aqͥs frigidis tꝑe magni frigoris. Pro nr̄o amore oꝑat̉ noſtrā ſalute: ꝯſtituēs ſacr̄m baptiſmi: ⁊ lauās nr̄a crīa. Deſpōſat ſibi vl̓em eccl̓iaꝫ ⁊ ſingl̓r oēs aīas fide les ī fide eī baptiſmi: aīe deſpōſāt̉ dn̄o: ꝓph̓a ī ꝑſona ip̄ius dicēte. De ſpōſabo te mihi ī fide. Et eccl̓ia cā tat. Hodie celeſti ſpōſo iūcta ē eccleſia: qm̄ ī iordane lauit xp̄s eius crīa ⁊cͣ. Un̄ in hͦ oꝑe mirabil̓r tota trinitas ſe māifeſtat: qꝛ ſpūſſcūs d̓ ſcēdit ⁊ reqͥeuit ī ſpē colūbe: ⁊ pr̄is vox īconuit. Hic ē filiꝰ meꝰ dil̓ ⁊cͣ ¶ De ieiunio et tentatiōibꝰ dn̄i Ieſū. ⁊ reditu eiꝰ ad ma trem. Matthei. iiij. Marci.i. Ioh̓.i. Luce. iiij. Ca. XVII Oſtqͣꝫ dominꝰ Ieſus fuit baptiſatus: ſtatim fuit ductus in deſertū ſuper quen dam montē ibi prope: ad quatruor miliaria vel circa: qui vocatur qua rētena: ⁊ ieiunauit qͣdragīta diebꝰ ⁊ qͣdragīta noctibꝰ. Et iuxta Mar cū ibi cū beſtijs erat. Cōſidera ergo ca
