Ca. XVIIip̄m ⁊ diligenter ꝯſpice: pluriū em̄virtutū exēpla tibi demoſtrat. Uadit em̄ in ſolitudine: ieiunat: orat.vigilat: iacet ⁊ dormit in plana terra: ⁊ humil̓r cū beſtijs ꝯuerſat̉. Cōpatere igit̉ ⁊ ſꝑ ⁊ vbiqꝫ ſꝫ h̓ maxīe qꝛvita ſua tenera eſt ⁊ corꝑis afflictiua: ac eius exemplo diſce ab eo inhis exercitari. Nā quattuor hic tāgunt̉ que ſpūalis exercitij ſūt: ⁊ mirabil̓r ſeinuicē iuuāt. Solitudo: īeiuniū: or̄o: ⁊ afflictio corꝑis. Sic ⁊tu exemplo dn̄i vade in ſolitudinē:id eſt qͣꝫtuꝫ potes ſepara te ab aliorū ꝯſortio: ⁊ ſis ſolitarius fugiēdolocutiōes ſeculariū. Non q̄res nōuas deuotiōes nō impleas ocl̓os⁊ aures abiectis: nec alios ſenſus.Hac em̄ cauſa ſancti pr̄es petebātnemora ⁊ loca remotiſſima ab omniū hoīm ꝯuerſatiōe: ⁊ precipiebātdiſcipulis ſuis ꝙ eſſent ſurdie muti. Unde psͣ. Obliuiſcere ppl̓m tuum ⁊ domū patris tui: ⁊ ꝯcupiſcetrex decorē tuū. Poteris aūt ſoluseſſe etiā in ml̓titudine: ſi nō inaniaexcogites: ſi deſpicias qd̓ multi ſuſcipiunt.ſ. ſi iurgia vites: ſi damnanō ſentias: ſi nō recorderis iniuriarū. Alioqͥn nec ſi ſolus es corꝑe ſolus es. Solus ergo eris in quacūqꝫ hoīm frequētia. Caue tn̄ alieneꝯuerſatōis eſſe aut curioſus explorator: aut temerarius iudex. In eovero ꝙ ꝯuerſabat̉ cū beſtijs: diſceinter alios humil̓r ꝯuerſari ⁊ eqͣnimiter tolerare eos qui irrōnabl̓r ſehabere vident̉ ac beſtialit̉. In hacſolitudine viſita ſepe dn̄m tuū: intuere euꝫ: ⁊ cōpatere ſibi: qꝛ iacet interra de nocte. Quilibet chriſtianꝰdr̄et ad minꝰ ſel̓ viſitare ip̄m in diemaxīe ab epiphania vſqꝫ ad qͣdraginta dies: quibꝰ ip̄e ibi manebat.Completis igit̉ diebꝰ: dn̄s eſurijt.Tunc tentator acceſſit ad eū: explorare volens ſi eſſet filius dei. Et tētauit eū primo de gula ſic. Si filiꝰdeies: dic vt iſti lapides panes fiātſed non potuit magiſtrū decipere.Taliter em̄ reſpondit: ꝙ nec tentatiōi ſuccumbit: nec ſcire potuit aduerſarius qd̓ volebat. Non em̄ negauit nec aſſeruit ſe eſſe filium dei.Auctoritate ſcripture vincit dyabolum dicēs. Non in ſolo pane viuithō: ſed in om̄i verbo qd̓ procedit d̓ore dei. Et nota in hoc exemplo dn̄ireſiſtendū eſſe gule. Nam ab ipſainchoandū eſt ſi volumus ſuperare. Nam qui gule ſuccubuerit videtur eſſe imbecillis ad alia vitia deuincenda. Sic em̄ dicit gloſa ſuꝑMattheū. Niſi gula prius refrenet̉ fruſtra ꝯtra alia vitia laborat̉.Poſtea dyabolus aſſumpſit eumet portauit in hieruſalē: que diſtabat in ꝑ decē ⁊ octo miliaria vl̓ circa. Conſidera hic patientiā ⁊ benignitatē dn̄i. Permiſit em̄ ſe portari ⁊ tentari ab illa cruenta beſtia: q̄ſuū ⁊ oīm amicoꝝ ſanguinē ſitiebat ⁊ nūqͣꝫ erat digna ip̄m tangerevel videre. Statuens autē eum ſupra pinnaculū templi: tentauit devana gloria: volens explorare qd̓ſupra. Sed ſimiliter vt ſupra vincitur: ⁊ intentione ſua fruſtrauit.Et tunc vt dicit Bernardus ſuperpſalmū. Qui habitat in adiutorioaltiſſimi. Quia dominus nil oſtendit diuinitatis: credit Dyabolushunc eſſe hominem. Ideo tentateum tertio vt homine. Aſſumpſitergo eum: et portauit in montē excelſuꝫ ſeorſum ꝓpe dictū montē de
