Ca. LX Fo. XXXIII. tus remāſit: in ꝓditiōis occaſio­ ſumpſit: die mercurij ſeq̄nti ꝓ­xxx. argēteis tradidit vēdidit. A ſpice cenantē iſtis amicꝭ ſuis ꝯuerſantē eis ill̓ paucis diebꝰ ſ. vſqꝫ ad paſſionē ſuā. Ampliꝰ aūt ī domo Lazari. Domꝰ eiꝰ ſoro ris erat ſuū refugiū ſpeciale. ibi co­medebat dormiebat diſcipul̓ ſuis. Ibi mr̄ eiꝰ dn̄a nr̄a ſuis ſororibꝰ qͥeſcebat. Multū honora bāt oēs maxīe Magdalena ſꝑ aſſociādo: ab ea recedēdo. Cogita quō mr̄ dn̄i ſtat ſolicita de­dilectiſſimo filio ſuo: nec ab illo ſe vllo tꝑe ſeꝑabat. Et dn̄s Mag dalenā defenderet dixit. Mittēs vnguentū ī corpꝰ meū ad ſepelien me fecit. An credis hꝰ ver­bi gladiꝰ aīam mr̄is ꝑtrāſiret: qͥd de ſua morte poterat exp̄ſſius di cere: Sil̓r oēs alij ſtabāt ꝑterriti anxij cogitatiōibꝰ pleni: colloquē­tes adinuicē vnꝰ altero hinciū materia eoꝝ tūc dure aſpere tra ctari timebāt: maxīe qn̄ ibāt ī hie ruſalē. qd̓ faciebāt qͣlibet die. ml̓ta ab iſta die ſabbati vſqꝫ ad diē ce­ne locutꝰ eſt iudeis: oꝑatus palā ī hirl̓ꝫ: qͥbꝰ intēdo loqͥ. niſi ad uētu ſr̄ aſellū ne meditatō paſſiōis eiꝰ impediat̉: ſumꝰ in ianuis pa­ſiōis vn̄ totū tuū collige ſpm̄ ne ſis ad alia diſtractꝰ: vt ta ad myſteria p̄cedūt: qͣꝫ ad ip̄aꝫ paſſionē mēte vacua valde ꝑuigili poſſis intēde re: interim libenter in bethania cō­uerſari predictis. De aduentu domini Ie­ſu in hieruſalem ſuper aſel­lum: Matthei. xxi. Marci. xi Luce. xix. Ioh̓. xij. Ca. LX Requentabat̉ miniſteria ī­plebant̉ ſcripture dn̄m Ie ſum: appropinquante tꝑe zelabat remediū mūdo cōferre per ꝓprij corporis paſſionē. Igit̉ die ſe­quēti ſūmo mane.ſ. die dn̄ica para uit ſe ad eundū in hirl̓m nouo in ſueto ſicut fuerat ꝓphetatum. Cunqꝫ pergere vellet mater pio af fectu retinebat eum dicēs. Fili mi quo vis ire. Tu ſcis ꝯſpirationē iu deoꝝ ꝯtra te factā: quō vadis inter eos: rogo te vadas. Sil̓r diſci­pulis et alijs videbat̉ intoletabile ibat: vt poterāt retinebāt eum Dicebat Magdalena. Magiſter eatis deo: vos ſcitis iudei de­ſiderāt mortē veſtrā. Si vos eatis in manus eoꝝ hodie: vos capiēt habebunt intentū ſuū. Qd̓s quō diligebāt: quō erat eis amaꝝ ſi qͥs lederet ip̄m. Ip̄e tn̄ qui ſalu­tem oīm ſitiebat: rn̄debat eis. Uo luntas patris mei eſt vt vadā: timeatꝭ: qꝛ ip̄e nos defēdet ſero huc illeſi redibimus. Cepit igit̉ ire illa parua comitiua: ſꝫ fidelis: ſe­cuta eſt eum. Cūqꝫ veniſſet bethfa ge.ſ. viculū quendā in medio itine ris miſit duos diſcipulos in hieru ſalē vt adducerēt aſinā pullū eiꝰ alligatos in loco publico: ad mi­niſteriū paupeꝝ deputatos. Quo facto: dn̄s primo ſuper aſinā pa­rum poſt ſuꝑ pullū aſcendit humi liter: ſuꝑ quos diſcipuli veſtimēta poſuer̄t: ſic equitabat dn̄s mūdi. Et qͣꝫuis iuſtiſſimū eſſet euꝫ hono­rari: tn̄ tꝑe honoris dn̄s mundi ta libꝰ dextrarijs vſus eſt. Cogita qͣli ter in hoc vituperauit pompā di. Non em̄ fuer̄t hec aīali frenis ſell̓ deauratꝭ ornata: more ſtulticie