Ca. LXIX Fo. XLIIII nullus hodie ibi fuit. Querit d̓ hiſ que ꝯͣ dn̄m facta ſt̓: ⁊ narrat ei Iohānes ꝑ ſingula. Cum aūt ꝓpe cru cē fuer̄t: genuflectētes ⁊ flentes ad orauer̄t dn̄m. Applicātes aūt recepti ſunt reuerēter ꝑ dn̄aꝫ ⁊ alias ſocias cū genuflexiōe ⁊ inclinatione vſqꝫ ad terrā. Sil̓r et ip̄i genuflectentes cū ploratu magno ſteterūt ſic ꝑ magnā morā. Tandē dn̄a dixit. Benefeciſtis habentes memoriā magiſtri veſtri: qꝛ multū vos di lexit. Et fateor vobis ꝙ in aduentu veſtro viſū eſt mihi nouā oriri lucē Neſciebamꝰ em̄ qͥd facere deberemus: dn̄s autē vob̓ retribuat. Et il li. Dolemꝰ toto corde noſtro de his que ꝯͣ eū facta ſunt Preualuer̄t im pij ſuꝑ iuſtū: libēter eripuiſſemꝰ eū a tanta iniuſticia ſi potuiſſemꝰ. ſaltē hoc modicū obſequiū p̄ſtabimꝰ dn̄o ⁊ magiſtro veſtro. Surgētes gͦ parauer̄t ſe ad deponendū eum. Tu āt diligēter attende depoſitionis modū: ponunt̉ due ſcale a late ribꝰ crucis appoſite. Ioſeph aſcen dit ſuꝑſcalā lateris dextri: ſatagit extrahere clauū manus ip̄ius: ſed difficile eſt: qꝛ clauus groſſus ⁊ lō gus eſt: ⁊ in ligno valde cōfixus et ſine oppreſſiōe manus dn̄i nō videt̉ poſſe fieri: ſed nō eſt vis qꝛ fideliter facit ⁊ totū acceptat dn̄s. Et euulſo illo Iohānes clam innuit Ioſeph dictum clauū ſibi porrigi: ne ip̄m dn̄a videat. Deinde Nichode mus extrahit aliū clauū manus ſi niſtre ⁊ eum dat ſimiliter Iohāni. Deſcendit Nic ꝯdemus et venit ad clauū pedum. Ioſeph autē ſuſtentabat corpus. Felix ille qui cor pus dn̄i meruit ſuſtentare ⁊ amplerari. Tunc pendentē dexteram ma num domina reuerenter ſuſcipit̉ ponit ad vultū ſuū intuetur ⁊ oſculatur cum lachrymis ⁊ validis ſuſpirijs. Euulſo autē clauo pedum pauliſper aſcendit Ioſeph ⁊ om̄es accipiunt corpus dn̄i ⁊ ponunt̉ in terra. Domina ſuſcipit caput cum ſcapulis in ſuo gremio: Magdalena pedes: apud quos olim tantam gratiā habuerat. Alij circumſtant ⁊ om̄es faciunt planctū magnū ſuper eum. Om̄es em̄ plangunt eum amariſſime quaſi vnige nitū: ẜm quod dicit propheta. Meditatio paſſionis domini Ieſu in hora completorij. Ca. LXIX Oſt aliquā morā cum nox appropinquaret rogat Ioſeph dominā vt permittat eum inuolui lintheaminibus ⁊ ſepeliri. Ipſa vero contendebat dicens. Nolite tam cito fratres mei mihi filiū meū accipere: vel me ſecum ſepelite. Flebat irremediabili ter: aſpiciebat vulnera manuū ⁊ pe dum et lateris: modo vnū: modo aliud: videbat ſpinaꝝ puncturas: depilationē barbe: faciem ſputis ⁊ ſanguine deturpatā: ⁊ caput conſum: ac deflendo ⁊ aſpiciēdo nō po terat ſatiari. Legi ꝙ dn̄s cuidā per ſone deuote reuelauit ꝙ ip̄e fuit tō ſus capillis ⁊ depilatus barba: ſed euangeliſte non ſcripſerunt om̄ia. Et quidē ꝙ fuerit tonſus: nō poſſꝫ per ſcripturā probari. Sed depila tio barbe poſſet probari. Dicit em̄ Eſaias ī ꝑſona dn̄i. Corpꝰ meū de di ꝑcutiētibꝰ: ⁊ genas meas vel̓. ⁊cͣ Unde ip̄a mater aſpiciebat flebil̓r ⁊ moroſe videre volebat. Tardente
