Ca. LXXXIII Fo. II ſanctū. Uides qm̄ oīa plena ſunt iocunditate ſapiētia. Gauiſi ſunt ergo diſcipuli viſo dn̄o. Letant̉ co­ram eo qui ſic erant prius pauefa­cti. O qͣꝫ libenter porrexerūt vt co­mederet: qͣꝫ fideliter ei miniſtrabāt qͣꝫ iocunde aſſiſtebant ei. Cogita dominā eſſe ibi diſcipuli ꝯgrega bant̉ ad: familiariter ſedebant iuxta filiū ſuū. Dn̄s autē Ieſus de manibꝰ eoꝝ cibū reuerenter ſuſci­pit reuerēter matrē honorat corā diſcipulis. Nec cōmittas Magda lenā diſcipulā apoſtoloꝝ apoſto lam ꝯſpicere qualiter ad pedes do­mini more ſolito ſedet: diligēter au dit verba eiꝰ: ſic quid poteſt gau­dio ſe toto affectu miniſtrat. O lis eſt nunc iſta domuncula: et qͣꝫ glorioſum habitare in ea. Nōne ti­bi videt̉ in ea magnū paſcha ſi ali­quid deuotionis ſentis? Puto ſic. Sꝫ paꝝ ſtetit dn̄s cum eis: qꝛ erat quaſi ſero tamē forte ip̄i coegerunt eum aliquantulū plus ſtare rogā­tes ne ſic cito recederet. An cre­dis Magdalena ſedet ad pedeſ eius tenēs eum ꝯfidenter reue renti audacia ne diſcederet ita cito Erat indutus veſtibꝰ albiſſimis glorie ſue: ſic em̄ eum tenebat: non preſumptuoſe: ſꝫ ꝯfidēter faciebat ſicut diligens dilecta: nec dn̄o di­ſplicebāt. Teneri em̄ vult: vt patet in duobꝰ diſcipulis euntibus inmaus. Tandē dn̄s reuerentia ma tri facta ab ea ſimiliter recepta be nedicens om̄es receſſit ab eis. Ip̄i vero de reuerſiōe rogauerunt eum Remanſerunt autē famelici ſiti­bundi de domino ſuo de quo tan­tam copiā habere ꝯſueuerant: euꝫ ſepe deſiderijs reuocantes. Uidi­ſti quomō hodie habuiſti paſcha­Nam om̄es ſupradicte apparitio­nes fuerūt in die paſche. Sꝫ ſi for­te audiſti: ſꝫ ſenſiſti quia nec for te paſſionē habuiſti. Credo ſi in paſſionē ſcires conuerti mentē ha beres vnitā: nec ad varia munda­na diſperſam. Tunc vero dominꝰ ieſus redijt ad ſanctos patres qui coram eo non ocioſe: ſꝫ iocundan­ter laudibꝰ inſiſtebant. Quid aurē dixerunt: ipſe noluit reuelare. Tu autē cogita eos quaſi cum corpori bus: recolētes beneficia deo gra­tias agebant per ſingulas genera tiōes. Primo offerentes ſe lauda re euꝫ tanqͣꝫ dignū om̄i laude. Se cundo recognoſcendo deum ſuū. Tertio numerando ip̄a beneficia. Quarto exhortando om̄es ad lau dem. Quinto ip̄m adorando. In quibꝰ eos diligenter et reuerenter attendē: quia om̄ia valde deuota ſunt vtilia: ſolū ad preſentes meditatiōes: ſꝫ laudes cantica ſibi in patria exhibent̉. Incipiēs igit̉ pro ſe Adā ſua generatione: ſtās corā eo alacrit̉ reuerēter ait. Canticū Ade pro ſe ſua generatiōe. Ca. LXXXII Xultabit cor meū in ſaluta ri tuo: cantabo tibi bona tribuiſti mihi: et pſallā noī tuo altiſſime. Tu es feciſti celū terrā mare oīa in eis ſt̄ in ſapīa feciſti. Impleta eſt terra poſſeſſiōe tua. Manus tue fecerunt me. ⁊c̄. Dediſti mihi intellectū vt ſeruarē mādata tua. Oīa ſubieciſti ſub pe dibꝰ meis. ⁊cͣ. Ego autē cum in ho­nore eſſem intellexi: cōparatꝰ ſū iumētꝭ inſipiētibꝰ ſil̓is factꝰ ſū ill̓.