nr̄a: factꝰ es nob̓ dn̄e ī ſalutē. Na­rabimꝰ laudes tuas mirabilia feciſti ſigna ī manibꝰ nr̄is: poſuiſti pharaonē ẜuos eiꝰ oēs. Abſtuli­ſti ppl̓m tuū de medio eoꝝ ī manu potenti brachio excelſo. Diuiſiſti mare rubꝝ ī diuiſōes: eduxiſti nos mediū eiꝰ. Eduxiſti nos argē­to auro: erat ī tribubꝰ nr̄is ī firmꝰ. dediſti nob̓ māna ad mādu candū: panē angeloꝝ māducaui­mus. Eduxiſti ppl̓m tuū deſertū ī manibꝰ nr̄is. Lex tua īmaculata ꝯuertēs aīas: quā nob̓ tuo digito­ſcripſiſti: qͣꝫ dulcia faucibꝰ nr̄is elo qͥa tua nobiſcū dn̄e loq̄barꝭ. de diſti nob̓ īpoſſeſſionē terra gentiū deſiderabilē. Nūc āt tu d̓s nr̄ le­gifer: ad tuos ſaluādos deſcēdiſti Et vos filij videte oꝑa dei gl̓ifica te nomē eiꝰ. Iubilate deo oīs. ⁊cͣ. Et oēs ꝓcidētes adorauer̄t. Et fert̉ iſte ē hymnꝰ quē xp̄s dixit in cena diſcipul̓ qn̄ d̓r. Et hymno dicto exier̄t in montē oliuaꝝ. Canticū Dauid alioꝝ ꝓ­phetaꝝ pro ſe ſua genera­tione. Ca. LXXXVI Oſt hec Dauid rex ppl̓i dn̄i ac ꝓph̓aꝝ eximiꝰ pſalmoꝝ caticoꝝ p̄cipuꝰ ꝯpilator ta li cātico ſe ſua gn̄atiōe deū ho­norauit. Deꝰ canticū nouū cātabo tibi: ī pſalterio decacordo pſallā ti­bi: das ſalutē regibꝰ ⁊cͣ: Memor fuiſti dn̄e dauid oīs māſuetudīs eiꝰ Suſtuliſti gregibꝰ ouiū regē dn̄ꝫ vnxiſti.ſ. hereditattue Feciſti ei nomē grāde p̄cinxiſti ꝟtute ad bellū. iuraſti mihi nec me fruſtratꝰ es: fructu vētrꝭ mei na­ſci ſꝑ ſit filia mea bn̄dicta cꝰ ſacꝝ Ca. LXXXVI VII VIII Fo. LII vteꝝ trāſiſti. Inet̓nū obliuiſcar iuſtificatiōes tuas ⁊cͣ. Ml̓tiplica­ſti ſuꝑ me mīaꝫ tuā. Prophetā me iſrl̓ dediſti. Ad hāc vocē iunxer̄t ſe eſaias: hieremias: ezechiel: daniel: oēs ꝓph̓e ad dauid: laud̓ ſoluē­das dn̄o: ſil̓ ip̄o deīceps dixer̄t Incerta occl̓a ſapīe tue manife­ſtaſti nob̓. Audiebamꝰ loq̄barꝭ ī nob̓: magnifica nob̓ reuelabas. Ex pectauimꝰ ſalutare tuū dn̄e: vt an̄ nob̓ ꝓmiſiſti. Ecce nūc faciē tuā on̄ dis: ades nobiſcū loq̄barꝭ. Oēs ei genuflectamꝰ: qꝛ ip̄e ē dn̄s d̓s nr̄. Et oēs ꝓcidētes adorauer̄t. Canticū Eſdre: Neemie: ceteroꝝ de tranſmigratiōe babilonis. Ca. LXXXVII Reterea illi viri excelſi Eſ­dras: neemias: cet̓i trāſ migratiōe babylonis: tales laud̓ dn̄o exoluer̄t. Cōfitebimur ti bi dn̄e ī toto corde nr̄o: laudabimꝰ mirabilia tua. Deꝰ ī ſcō via tua qͥs d̓s magnꝰ ⁊cͣ. ſꝫ ī hūilitate nr̄a me­mor fuiſti nr̄i. Oēs gētes pla. ⁊cͣ. Nos āt ppl̓s tuꝰ oues paſcue tue laudamus te. Et oēs ꝓci. ado.. Canticū Symeonis: Io­hānis baptiſte: eoꝝ fuer̄t tꝑe xp̄i. Ca. LXXXVIII Um aūt ſolū de antiqͥs pr̄ibꝰ vel gn̄atiōibꝰ: ſꝫ ip̄iꝰ dn̄i Ieſu tꝑe pl̓es int̓ ſctōs pr̄es pͥus ī limbo: nc̄ ī ꝑadiſo ter reſtri eſſent ſymeō ioh̓es baptiſta ſacratiſſimi īnocētes: felix ille la­tro dn̄o ieſu crucifixo: volētes ip̄i laud̓ dn̄o exoluere: ſic dixer̄t. fitebimur tibi dn̄e ẜm iuſticiā tuā: noī tuo pſallemꝰ. Deꝰ tu docuiſti nos a iuuētute nr̄a: vſqꝫ nūc ꝓnū