Ca. XIII XIIII poſt hec p̄dixit petro mortē ſuā dicēs. Cū eſſes iunior cinge. ⁊cͣ. decla rās qͣ morte eēt moriturꝰ: qꝛ ꝑ paſſionē crucꝭ clarificaturꝰ eſſꝫ deū. Et cū d̓ ioh̓e petrꝰ q̄reret: h̓ āt qͥd dn̄s rn̄dit. Sic eū volo manere donec veniā. q. d. Nolo ꝙ ꝑ viā paſſiōis me ſeqͣt̉: ſꝫ in ſenio ⁊ ꝯtēplatiōe qͥeſcat: qͣꝫuis alij diſcipl̓i vix intelligerēt ꝙ n̄ moreret̉. Sꝫ hͦ nō erat magnū donū cū ſit meliꝰ diſſolui ⁊ eſſe cū xp̄o. Attēdiſti qͣꝫ multa dicta fa ctaqꝫ ſt̓ ⁊ magnifica ī hac apparitio ne. Poſt hec diſparuit dn̄s ab eis ⁊ more ſolito redijt ad ſctōs pr̄es: diſcipuli ꝟo cū magno gaudio remāſerūt. Et poſtea redeui hirl̓m. Duodecima apparitio qͣli ter apparuit dn̄s pluſqͣꝫ qͥngētis frībꝰ ſil̓. Ca. X Tteꝝ apparuit dn̄s Ieſus vltra qͣꝫ qͥngētꝭ fratribꝰ ſil̓: ſꝫ qͦ loco: vl̓ qn̄: nō ē ſcriptū Et ſtās inteos: loquēſqꝫ de regno dei magͣ: eos iocūditate impleuit. Habes igit̉.xij. apparitiōes dn̄i p̄reſurrectionē vſqꝫ ad aſcēſionē abſ qꝫ duabꝰ cū aſcēſiōe ꝓxime dicēdis Et ſic fuer̄t. xiiij. Scire tn̄ debes ꝙ ī euāgelijs nō ſt̓ ſcripte niſi. x. Nā ꝙ apparuit matri nō ē ſcpͥtū ī aliqͦ loco. ſꝫ ſic credit̉. Quō āt apparuit ioſeph: legit̉ ī euāgelio nichodemi quō etiā iacobo mori: ſcribit apl̓s ad corinth̓. De qͥngētꝭ frībꝰ ſcribit idē apl̓s. Alie ꝟo ſcribunt̉ ī euāge. Potes ēt meditari d̓ pl̓ibꝰ. Nā ꝟiſil̓e eſt ꝙ dn̄s benignꝰ ſepe matrē ⁊ diſcipl̓os viſitabat: ⁊ magdalenā dilectā diſcipulā ꝯfortās ⁊ exhilarās eos qͥ ſic vehemēt̓d̓ paſſiōe ſua fuerāt ꝑterriti. Qd̓ ēt btūs Augꝰ. ſentit dicēs: de tꝑe pꝰ reſurrectionē nō oīa ſcpͥta ſt̓. Crebra erat eiꝰ ꝯuer ſatio cū eis. ⁊ forte ip̄i ſctī pr̄es ma xīe abraā ⁊ qͥbꝰ facta fuit ꝓmiſſio d̓ filio dei veniebāt cū eo ad viſitādū illā ſuā gl̓iaꝫ filiā.ſ. matrē dn̄i. eis ⁊ oībꝰ grāꝫ īuenit ⁊ genuit redē ptorē. O qͣꝫ letanter eā aſpiciebāt ⁊ reuerēter ſe ei īclinabāt: ⁊ oī qͣ pote rāt bn̄dictiōe colebāt: qͣꝫuis nō viderent̉ ab ea. Cogita ſolitā benignꝰ tatē charitatē ⁊ hūilitatē dei. Und̓ facimꝰ mētionē ꝙ iſta ī oībꝰ factis eius relucēt ꝙ poſtqͣꝫ reſurrexerat: adhuc ꝑegrinari ꝑ qͣdraginta dies voluit: vt ſuos diſcipulos ꝯfirma ret ⁊ roboraret. Digne nēpe pꝰ tot annoꝝ curricula: poſt tot labores ⁊ afflictiōes: pꝰ tā ignominioſaꝫ et acerbā morte poterat triumphator ad ſuā gl̓aꝫ remeare: ⁊ ꝑ ſuos angelos ꝯfirmare ⁊ ꝯfortare apl̓os pro ſuo nutu. Sꝫ hͦ nō patit̉ charitas ſua: ſꝫ ꝑſonal̓r voluit ꝯuerſari cuꝫ eis ꝑ.xl. dies: apparēs eis ī multis argumētꝭ ⁊ loquēs d̓ regͦ dei. ꝓ eis fec hͦ ⁊ ꝓ nob̓ ſꝫ nō aduertimꝰ. Dilexit et diligit valde: nec diligit̉ ad talē ⁊ tm̄ ignē nō ſolū calefieri ſꝫ ardere deberemus. De aſcenſiōe dn̄i. Actuū. i. Cap̄. XIIII Irca dn̄i aſcēſionē te eſſe vi gilē oportet: vt ſi vnqͣꝫ toto mētis conatu te pn̄te exhibuiſti verb̓ ⁊ factꝭ eiꝰ nūc ml̓toma gis facias. Nā hec ſolēnitas ſuꝑat oēs alias: vt infra clariꝰ on̄daꝫ. ſal tē hͦ aīet te ad attētionē quō nūc aſcēſurus corꝑali pn̄tia cōpleto ſue ꝑegrinatiōis curſu oꝑat̉: vn̄ ꝟba ⁊ facta eiꝰ ſt̓attētiꝰ ꝯſiderāda. Que libet aīa fidel̓ dꝫ ſpōſum ſuū deū ⁊
