Incipit Libellus de Uita et origine perfidi indigniqꝫ Piati s I veluti quondam ſcriptor vel ſcripta placerent. In uoua dicendo multi velut ante ſtuderent. Sed ſic ſub vicio cunctorum corda tenentur Quod ſi qui ſcribant quaſi delirare vedentur Soli nummoſi digni reputantur honore Ingenium virtus animi ſunt abſqꝫ decore Quod quid ob īuidiam tutum nihil eſſe videtur Si cuiqͣꝫ placeat ſocius liuore tenetur Atqꝫ probans veteres reprehendit facta nouorū Cumqꝫ ſit inferior iudex vult eſſe bonorum Ergo ſcriptoris nomen patriamqꝫ tenebo Nec ſine ſcriptore laudari ſcripta videbo Aut prodeſſe volens aut delectare legentem Scriptim rem geſtā multis huc vſqꝫ latentem Uera ſit aut falſa nihil ad me ſic memoratur Sic referunt homines ſic ſcribo ſic teneatur Quod ſi pars totum ve tibi fidum videatur Non nobis lector reputes ſed ei tribuatur. A quo materie primum manauit origo. Nec nos alterius debet fruſtrare rubigo. Aſſis ergo deus clemens in cuius honore. Sumitur iſte liber ſolitoqꝫ faue mihi more De aquis Mogano et ſcia a quibus Ma gūtia nomē aſſumpſit u Rbs fuit in ſignis veteres hāc ꝯſtituere Moganus atqꝫ ſcia flumē riuꝰqꝫ dedere