Erfidus hijs verbis rn̄dit falſa loq̄ndo. Hijs excuſando quoqꝫ regem ſe metuēdo ic quem queſiſtis iudeos deſpiciebat. t contra legem romanorum faciebat. Quē culpa poſcente graui nuper crucifixi. Hec regi narrate tamen que ſingula dixi. De regreſſu legatoꝝ ad regem Titum Ox iter aggreſſi celeri curſu rediere Ad regem Titum predicta muliere. Atqꝫ crucis penam referūt medicū medicorum Suſtinuiſſe graue curando damna ſuorum Minatur rex Titus Pilato mortem Itus ad hec fremit crudeli voce minatur Letum pilato tunc ſic muliercula fatur O rex ne doleas triſtem depone querelam Nam ſi credideris mox experire medelam. Criſtum crede deum ſacra de virgine natum. Et te curabit morbo facietqꝫ beatum Credere ſe dixit mox inſpectata figura Quā tulerat mulier fit ei cutis vndiqꝫ pura Lepra fugit ſubito redduntur menbra vigori. Atqꝫ dei iuſſu redit antiquus color ori Gaudet cum populo rex toto corpore ſanus Auget leticiam veniens quoqꝫ veſpaſianus Namqꝫ refert ſe curatum ſimili ratione Tunc doluit de morte dei vel perdicione. De conſilio duoꝝ regum ſcilicet. Titi Ueſpaſiani contra pilatum Onſilioqꝫ pari voluit ſententia regum Perdere pilatum iuſto moderamīe legum. Mittunt legatos romam venire iubetur Nec contradicit ne ſic reus eſſe probetur